பிரஹலாதன் பலிச்சக்கரவர்த்தியின் பாட்டனார் ஆவார். வாமன புராணத்தில் பிரகலாதனும் ஒரு முக்கிய அங்கம். பலிச்சக்கரவர்த்தி மூன்று உலகங்களுக்கும் அரசரானபோது, அவருக்கு பிரஹலாதனே இராஜ தர்மத்தைப் போதித்தார். பின்னர் விஷ்ணுவின் மகிமையையும் உயர்ந்த நிலையைப் பற்றியும் எடுத்துரைத்தார். விஷ்ணு வாமன அவதாரம் எடுத்திருப்பதினால்தான் பலிச்சக்கரவர்த்தியின் சேனை பலமிழந்து உள்ளது என்றும் அறிவுறுத்தினார். ‌ஆனால் பலிச்சக்கரவர்த்தி அதை ஏற்கவில்லை. மேலும் விஷ்ணுவை எள்ளி நகையாடினார். இதனால் கோபம் கொண்ட பிரகலாதன், பலி அவரது அரசை இழப்பார் என சாபமிட்டார். மனம் வருந்திய பலிச்சக்கரவர்த்தி மன்னிப்பு கேட்டு, என்ன பரிகாரம் செய்ய வேண்டும் என்றும் வினவினார். இவ்வாறு புராணங்களில் பிரகலாதன், தனது தந்தைக்கும், தனது பேரனுக்கும் விஷ்ணுவின் உயர்ந்த நிலை பற்றி போதித்ததாக கூறப்பட்டுள்ளது. பாகவத புராணத்தில் பிரஹலாதன், வாமனனிடம் பலிச்சக்கரவர்த்தியை மன்னிக்கும்படியும் வேண்டுகிறார்.

Picture Credit: Calcutta Art Studio

ரிக் வேதம், விஷ்ணு மூன்று அடியில் அனைத்தையும் எடுத்துக் கொண்டார் என்று கூறுகிறது.
” விஷ்ணு இந்த உலகத்தைக் கடந்தார். மூன்று முறை பாதம் பதித்தார். அவர் கால்தூசியில் அனைத்தும் அடங்கியது….
எவராலும் எமாற்றப்படமுடியாத காக்கும் கடவுளான விஷ்ணு மூன்று அடிகளை எடுத்து தன் உயர்ந்த நிலையை நிறுவினார்” என்று கூறுகிறது.
இதுவே வாமன அவதாரத்தின் மையக் கருத்தாகும். இதுவே வெவ்வேறு வகைகளில் மற்ற வேதங்களிலும் உபநிஷத்துக்களிலும் கூறப்பட்டுள்ளது. மகாபாரதம், வாமன புராணம் மற்றும் அநேக புராணங்கள் வாமன அவதாரத்தின் முழு கதையை விவரிக்கின்றன. வாமன புராணம், மற்றுமொரு கதையில் விஷ்ணு குள்ளனாக (வாமனன் என்ற பெயரில்லாமல்) வந்து, துந்து என்ற அசுரர்களின் தலைவனிடம் மூன்று அடி நிலம் வரமாக கேட்ட கதையையும் கூறுகிறது. ஆனால் வாமன புராணத்தில் குறைந்த பகுதியே வாமனன் கதைக்கு ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது. இதில் இருமுறை இந்த அவதாரம் பற்றி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. பலிச்சக்கரவர்த்தியின் கதை, கி.மு இரண்டாம் நூற்றாண்டில் பதஞ்சலி முனிவர் எழுதிய மஹா பாஷ்யம் என்னும் நூலிலும் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.

Picture Credit: Vamana Temple at Thirikkakkara, Kerala, Wikimedia Commons

பலிச்சக்கரவர்த்தி இந்திரனை வென்ற பிறகு லஷ்மி தேவி அவரது நாட்டிற்கு வருகிறாள். பலிச்சக்கரவர்த்தி தனது வீரத்தால் இந்திரனை வென்றதை தேவி புகழ்கிறாள். பலி, ஹிரண்யகஷிபு வழிவந்தவன் என்பதை எடுத்துக் கூறுகிறாள். அவனது வீரதீர செயல்களைப் புகழ்ந்து அவன் இல்லத்தில் வசிக்கத் தொடங்குகிறாள். லஷ்மி தேவியுடன் அறிவு, பொறுமை, காருண்யம், கல்வி, ஒழுக்கம் போன்ற மற்ற குணங்களின் அதிதேவதைகளும், பலிச்சக்கரவர்த்தியின் நகரத்திற்கு வந்தனர்

Picture Credit: Wikimedia Commons

பலி மூன்று உலகங்களையும் இந்திரனிடமிருந்து வென்றுவிடுகிறான். பலி, சக்கரவர்த்தியானதால் தேவர்களுக்கு சேரவேண்டிய அவிர்ப்பாகம் தடைபடுகிறது. இந்திரனின் தாயாரான அதிதி இதனால் வருத்தமடைகிறாள். அவள் தனது கணவனான கஷ்யப முனிவரிடம் இதற்கான காரணத்தைக் கேட்கிறாள். கஷ்யப முனிவர் அவளை பிரம்ம தேவரிடம் அழைத்துச் செல்கிறார். பிரம்ம தேவர், விஷ்ணு பகவானால் மட்டுமே இந்த இழப்பை சரி செய்ய முடியும் என்று கூறுகிறார். அதிதியின் நெடுங்கால தவத்தின் பலனாக விஷ்ணு அதிதிக்கு மகனாக பிறந்து மூன்று உலகங்களையும் பலியிடமிருந்து மீட்டுக் கொடுப்பதாக வாக்களிக்கிறார்.

Picture Credit: Vamana Alankar, Puri Jagannath Temple, Wikimedia Commons

விஷ்ணு பகவான், பலிச்சக்கரவர்த்தியின் யாக மண்டபத்தை நெருங்கும் பொழுது யாகத்தீ அசுரர்களின் அவிஸை ஏற்றுக் கொள்வதை நிறுத்திக் கொண்டது. அசுரர்கள், முன்பு சிவபெருமான் செய்ததைப் போல் விஷ்ணுவும் யாகத்தை அழித்து விடுவாரெனப் பயந்தனர். பலிச்சக்கரவர்த்தி தனது குருவான சுக்கிராச்சாரியாரிடம் யாகத்தீயின் நடத்தையின் காரணத்தைக் கேட்கிறான். சுக்கிராச்சாரியார் “தற்பொழுது யாகத்தில் வழங்கப்படும் அவிர்ப்பாகத்தை அசுரர்கள் அனுபவிக்கிறார்கள். அது தேவர்களைச் சென்று அடைவதில்லை. அதை சரி செய்வதற்கு விஷ்ணு வருகிறார்.” எனக் கூறுகிறார். மேலும் விஷ்ணு பலிச்சக்கரவர்த்தியிடமிருந்து அனைத்தையும் எடுத்து இந்திரனுக்குக் கொடுத்துவிடுவார் என்றும் தெரிவிக்கிறார். இதனால் விஷ்ணுவிற்கு எதையும் தர வேண்டாமென அறிவுறுத்துகிறார். ஆனால் அதை பலிச்சக்கரவர்த்தி ‘விஷ்ணுவிற்கே எதையும் தரமாட்டேன் என்று எப்படி கூறுவது’ என மறுக்கிறார். சுக்கிராச்சாரியார் வண்டின் உருவமெடுத்து கமண்டலத்தில் புகுந்து தாரை வார்க்கும் நீரைத் தடுக்க முயலும் கதை வாமன புராணத்தில் இல்லை. ஆனால் மற்ற புராணங்களில் காணப்படுகிறது.

Picture Credit: Wikimedia Commons

பிரபலமான கதைகள், விஷ்ணு குள்ளமான வடிவில் வந்து, கொடுப்பதற்கு எளிதாக இருப்பது போல் மூன்றடி நிலம் கேட்டு பலிச்சக்கரவர்த்தியை ஏமாற்றியதாகவே சித்தரிக்கின்றன.
ஆனால், வாமன புராணம் பலிச்சக்கரவர்த்தியே அனைத்தையும் விஷ்ணுவிடம் இழப்பதற்குத் தயாராக இருந்தான் எனக் கூறுகிறது. பிரஹலாதன், பலி தனது அரசை இழப்பான் என சாபமிடுகிறார். பலிச்சக்கரவர்த்தி தன் தவறுணர்ந்து அரசை இழப்பதற்குத் தான் வருந்தவில்லை என்று கூறுகிறான். குரு சுக்கிராச்சாரியார், விஷ்ணு பகவான் யாக மண்டபத்தை நெருங்குகிறார் என்று கூறும்பொழுது பலிச்சக்கரவர்த்தி மகிழ்ச்சி அடைகிறான். குரு, விஷ்ணுவிற்கு எதுவும் தர வேண்டாமெனக் எச்சரிக்கும்போது ‘விஷ்ணுவிற்கு எவ்வாறு நான் தர மறுப்பது’ என்று மறுத்துரைக்கிறான். விஷ்ணு என்னைக் கொல்ல வந்தாலும் விஷ்ணுவின் கைகளால் மடிவது பெருமையே எனக் கூறுகிறான்.
விஷ்ணு யாக பூமிக்கு வந்த பொழுது “அனைத்து உலகமும் அல்லது நீர் எதை விரும்புகிறிரோ அது தருகிறேன்” என வாக்களிக்கிறான். வாமனன் மூன்றடி நிலம் போதுமென்றபோது பலிச்சக்கரவர்த்தி அதை நிராகரிக்கவில்லை. அவன் வாமனனை விஷ்ணுவாகவே பாவித்து தன்னிடமிருக்கும் அனைத்தையும் மீண்டும் தர விழைகிறான்.
பாகவத புராணத்தில் வாமனன் தான் பலிச்சக்கரவர்த்தியை ஏமாற்றியதாக ஒப்புக்கொள்கிறார். ஆனால் பலிச்சக்கரவர்த்தி தனது உறுதியில் இருந்து மாறாதிருப்பதால், விஷ்ணுவும் அவனைக் காக்கிறார்.

Picture Credit: Vamana and Bali at Halabeidu, Ramanujam SR

திரிவிக்ரமன் என்பது மூன்று அடிகளை எடுத்தவன் என்பதைக் குறிக்கிறது. மூன்று பெரிய அடிகள் எடுத்ததால் வாமனன் ஆகிய விஷ்ணு திரிவிக்ரமன் என்ற பெயரால் அழைக்கப்படுகின்றார். திரிவிக்ரம உருவச்சிலை பாரத கோவில்களில் பிரபலமான ஒரு சிற்பம் ஆகும். இது எல்லோரா குகையிலும் காணப்படுகிறது. தென் பாரதத்தில் திரிவிக்ரமனுக்கான பல கோவில்கள் உள்ளன.

Picture Credit: Trivikrama at Halabeidu, Ramanujam SR

பானாசுரன் பலிச்சக்கரவர்த்தியின் மகன். அவன் வாமனனிடம் தர்க்கரீதியான கேள்வி ஒன்றை எழுப்புகிறான். ‘தன்னுடைய தந்தை, விஷ்ணுவால் உருவாக்கப்பட்ட அனைத்தையும் கொடுத்துவிட்டார். அதன் பிறகு வேறு எதனை மேலும் தரமுடியும்? கடவுளால் படைக்கப்படாத ஒன்றை எப்படி தர முடியும்? விஷ்ணு, தான் உருவாக்கிய உலகத்தை, சிறியது என்று, தானே எவ்வாறு இழிவு படுத்த முடியும்?’ என்று கேட்கிறான்.
அதற்கு ‘பலிச்சக்கரவர்த்தி, விஷ்ணுவின் உண்மையான உருவத்தை அறிந்துதான் மூன்றடி நிலம் வழங்கினான்’ என பானாசுரனுக்கு விஷ்ணு எடுத்துரைக்கிறார். மேலும் அவர், தான் மூன்று அடி எடுப்பதும் பலிச்சக்கரவர்த்தியின் நன்மைக்கே என்று கூறுகிறார்.
பின்னாளில், துவாபர யுகத்தில், கிருஷ்ணனுக்கும் பானாசுரனுக்கும் நடக்கும் கடுமையான போருக்குப் பிறகு, பானாசுரனின் மகள் கிருஷ்ணனின் பேரனான அனிருத்தனை மணக்கிறாள்.

Picture Credit: Vamana deity at Khajuraho, Ramanujam SR

வாமன புராணத்தின்படி, வாமனன் மூன்றாவது அடியாக பலிச்சக்கரவர்த்தியின் தலையில் தன் பாதத்தை வைக்கவில்லை. பலிச்சக்கரவர்த்தியால் தனது கையில் இடப்பட்ட நீரை ஏற்றுக் கொண்டதாக கூறுகிறார். பலி ஒரு கல்ப காலம் வாழ்வானென்றும் அதன் பிறகு இந்திரப் பதவி அடைவானென்றும், அது வரையில் உலகங்கள் இந்திரனிடம் இருக்குமென்றும் கூறுகிறார்.
மூன்றாவது அடி நிலம் கொடுக்கப்படும் வரை, பலி பாதாள லோகத்தில் நோயின்றி சுகமாக வாழ்வான் என்றும் உரைக்கிறார். ‘பாதாள லோகம் மிகவும் அழகானது. மிகுந்த செல்வமுடையது. சொர்க்கத்தில் வசிப்பவர்களாலும் விரும்பப்படுவது.
பலி விஸ்வகர்மாவால் கட்டப்பட்ட ஒரு மாளிகையில் வசிப்பான் அவனை சூழ்ந்து அனைத்து வளமும், நீர் நிலைகளும், ஆட்டமும் பாட்டமும் அழகிய பெண்டிரும் இருப்பார்கள். தேவர்களுடனோ பிராமணர்களுடனோ தகராறு செய்யாத வரையில் நலமாக வாழ்வான்’ என்று கூறுகிறார். பலி பாதாள லோகத்தில் கேசவ பெருமாளுக்கு ஒரு கோவிலைக் கட்டுகிறான். விஷ்ணுவே பாதாள லோகத்தின் காவலனாக நிற்கிறார்.

Picture Credit: Raja Ravi Varma painting, Wikimedia Commons

பலி, விஷ்ணுவை எள்ளி நகையாடியதால், அவன் தனது அரசை இழப்பான் என பிரஹலாதன் சாபமிடுகிறார். மனம் வருந்திய பலியை புருஷோத்தமனிடம் சரணடைய அறிவுறுத்தி பிரஹலாதன் தீர்த்த யாத்திரை சென்று விடுகிறார். அதன் பிறகு, பலிச்சக்கரவர்த்தி யாகம் செய்வதற்காக குருக்ஷேத்திரம் வருகிறான். அங்கு அஸ்வமேத யாகம் துவங்குகிறான். இறுதியில் வாமன அவதாரமாக விஷ்ணுவும் அங்கு வருகிறார். இவ்வாறு குருக்ஷேத்திரம் அமைதியாக பலிச்சக்கரவர்த்தியை வெற்றி கொண்ட இடமாகும். பின்பு, துவாபர யுகத்தில் இதுவே மகாபாரதப் போர்க்களமாகவும் அமைந்தது. பாகவத புராணத்தில் தற்கால குஜராத்திலுள்ள பரூச் என்ற இடத்திலேயே யாகம் நடந்ததாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது

Picture Credit: Vamana temple at Khajuraho, Ramanujam SR

தீபாவளிப் பண்டிகைக்கு மறு நாள், கர்நாடகா, மஹாராஷ்டிரா, இராஜஸ்தான், ஹிமாசலபிரதேசம் போன்ற பாரதத்தின் பல இடங்களில், பலிபிரதிபதா (பலிபாட்டமி) என்ற பெயரில் கொண்டாடப்படுகிறது. இந்த நாளில், வருடத்திற்கு ஒரு முறை, பலிச்சக்கரவர்த்தி தன் நாட்டிற்கு திரும்பி வருவதாக நம்பப்படுகிறது. பலிச்சக்கரவர்த்தியின் இந்த கோரிக்கை, அவனை பாதாளலோகத்திற்கு அனுப்பிய பிறகு விஷ்ணுவால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. சக்ர பண்டிகைக்குப் பிறகு வரும் மறு நாளை பலிச்சக்கரவர்த்தியின் வழிபாட்டு நாளாக – துவாரபிரதிபதா என்று கொண்டாடப்பட வேண்டுமென்று வாமன புராணம் கூறுகிறது. ஆரோக்கியமான, வளமான மக்கள் நன்றாக ஆடையுடுத்தி பலிச்சக்கரவர்த்தியை பூக்களும் தீபங்களும் கொண்டு வழிபடுவார்கள். மகிழ்ச்சி நிறைந்ததால், இந்நாள் கௌமுதி என்று அழைக்கப்படுகிறது.

Picture Credit: Venugopal and Jayachadran, Tatvamasi Mural Art

புத்த கலாசாரத்தின்படி, பலி தன்னுடைய வாழ்க்கைக் கதையை அவலோகிதேஸ்வரிடம் விவரிக்கிறான். அவன் தன்னை ஓர் ஆணவம் கொண்ட அரசனென்று கூறிக் கொள்கிறான். அவன் கணக்கிலடங்கா மன்னர்களையும், பிராமணர்களையும் தான் நடத்தும் ஒரு யாகத்திற்கு அழைக்கிறான். அவர்களனைவரும் தன் முன்பு கூடியதால் அவன் தன்னைத்தானே தலைவனென்று பெருமை கொள்கிறான். அவன் அவர்களுடைய பெண்களைக் கொடுமைப்படுத்தியதுடன் சிறுவர் சிறுமியரையும் கொலை செய்கிறான். க்ஷத்திரியர்களையும் பாண்டவர்களையும் கௌரவர்களையும் சிறைப்படுத்தினான். அதன் பின் நாராயணனைத் தேடுகிறான். ஆனால் அவரைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. பிறகு யாகத்தைத் தொடங்குகிறான். அப்பொழுது நாராயணன், தசரதபுத்திரனாக (இராமனாக) தோன்றி பாண்டவர்களையும் கௌரவர்களையும் விடுவிக்கிறார். பிறகு தசரதபுத்திரர் குள்ள வடிவம் கொண்டு யாக பூமிக்கு வந்து இரண்டு அடி நிலம் கேட்கிறார். பலி அவருக்கு மூன்று அடி நிலம் வழங்குகிறான். இரண்டு அடியால் உலகமளந்த பிறகு, பலியால் மூன்றாவது அடிக்கு நிலம் தர இயலவில்லை. அதனால் தசரதபுத்திரர் அவனை யாக பூமியிலிருந்து வெளியேற்றி பாதாளலோகம் அனுப்புகிறார். பாண்டவர்களும், கௌரவர்களும் மற்ற க்ஷத்திரியர்களும் அவனது அனைத்து செல்வத்தையும் எடுத்துக் கொண்டுவிடுகிறார்கள்.

பலி இக்கதையை அவலோகிதேஸ்வரரிடம் கூறி, தான் வழங்கிய துரதிர்ஷ்டவசமான காணிக்கையால் அடிமைப்பட்டதாக கூறுகிறான். அவலோகிதேஸ்வரர் பலிக்கு தர்மத்தை போதித்து அவன் நியாயமான அசுர அரசனாக வாழ்வானென்று கூறுகிறார். அவன் சத்யஞானம் அடைந்தவனாவான் (ததகாத்தா – புத்த ஞானி) என்றும் பரிபூரண ஞானம் அடைவானென்றும் உரைக்கிறார். இவ்வாறு புத்த கலாசாரம் புத்த மதத்துடன் வாமன அவதாரம் இராமாயணம் மற்றும் மகாபாரதத்தையும் இணைத்தே கூறுகின்றது.
ஆதாரம்: www.wisdom-lib.org, கரண்டவ்யுஹா சூத்ரம்

Picture Credit: Vrindavan Das