“ક્યારેક પણ એવું નથી થયું કે હું નહોતો, તમે નહોતાં અથવા આ લોકો નહોતા. અને આવનારા સમયમાં પણ આપણે કોઈ કદી અસ્તિત્વમાંથી લુપ્ત થવાના નથી.”
બીજા અને તેરમા અધ્યાયના અનેક શ્લોકોમાં, કૃષ્ણ અર્જુનને સમજાવે છે કે આત્મા દ્રશ્ય શરીરથી સંપૂર્ણપણે અલગ છે. આત્મા દરેક જીવમાં—માનવ, પ્રાણી કે વનસ્પતિમાં—વર્તે છે. આત્મા શાશ્વત છે, અવિનાશી છે. બીજા અધ્યાયના ૨૩મા શ્લોકમાં કૃષ્ણ કહે છે:
“આ આત્માને શસ્ત્રો થી કાપી શકાતા નથી, અગ્નિ તેને દહન કરી શકતો નથી, જળ તેને ભીનું કરી શકતું નથી અને વાયુ તેને શુષ્ક પણ કરી શકતો નથી.”
શરીર મરે ત્યારે, તેને દફનાવવામાં આવે, દહન કરવામાં આવે અથવા તે નષ્ટ થઈ જાય—આત્માનો અંત આવતો નથી. મૃત્યુ સમયે તો માત્ર શરીર જ છોડવામાં આવે છે, જેમ આપણે જૂના કપડાં ઉતારી દેતા હોઈએ છીએ. એટલે મૃત્યુ પર શોક કરવો અજ્ઞાનતા છે.
આથી, આવનારી યુદ્ધમાં અનિવાર્ય મૃત્યુઓ અંગેનો અર્જુનનો શોક દૂર કરવા માટે આત્માના તત્ત્વનું જ્ઞાન તેને પ્રાથમિક રીતે સમજાવવું અત્યંત જરૂરી હતું.
શ્લોક: ૨.૧૨
“ક્યારેક પણ એવું નથી થયું કે હું નહોતો, તમે નહોતાં અથવા આ લોકો નહોતા. અને આવનારા સમયમાં પણ આપણે કોઈ કદી અસ્તિત્વમાંથી લુપ્ત થવાના નથી.”
બીજા અને તેરમા અધ્યાયના અનેક શ્લોકોમાં, કૃષ્ણ અર્જુનને સમજાવે છે કે આત્મા દ્રશ્ય શરીરથી સંપૂર્ણપણે અલગ છે. આત્મા દરેક જીવમાં—માનવ, પ્રાણી કે વનસ્પતિમાં—વર્તે છે. આત્મા શાશ્વત છે, અવિનાશી છે. બીજા અધ્યાયના ૨૩મા શ્લોકમાં કૃષ્ણ કહે છે:
“આ આત્માને શસ્ત્રો થી કાપી શકાતા નથી, અગ્નિ તેને દહન કરી શકતો નથી, જળ તેને ભીનું કરી શકતું નથી અને વાયુ તેને શુષ્ક પણ કરી શકતો નથી.”
શરીર મરે ત્યારે, તેને દફનાવવામાં આવે, દહન કરવામાં આવે અથવા તે નષ્ટ થઈ જાય—આત્માનો અંત આવતો નથી. મૃત્યુ સમયે તો માત્ર શરીર જ છોડવામાં આવે છે, જેમ આપણે જૂના કપડાં ઉતારી દેતા હોઈએ છીએ. એટલે મૃત્યુ પર શોક કરવો અજ્ઞાનતા છે.
આથી, આવનારી યુદ્ધમાં અનિવાર્ય મૃત્યુઓ અંગેનો અર્જુનનો શોક દૂર કરવા માટે આત્માના તત્ત્વનું જ્ઞાન તેને પ્રાથમિક રીતે સમજાવવું અત્યંત જરૂરી હતું.
શ્લોક: ૨.૧૨
