ನ ತ್ವೇವಾಹಂ ಜಾತು ನಾಸಂ ನ ತ್ವಂ ನೇಮೇ ಜನಾಧಿಪಾಃ | ನ ಚೈವ ನ ಭವಿಷ್ಯಾಮಃ ಸರ್ವೇ ವಯಮತಃ ಪರಮ್ ||
“ನಾನಿರಲಿಲ್ಲ, ನೀನಿರಲಿಲ್ಲ, ಇವರಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಯಾವತ್ತಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಮಾತು, ಹೀಗೆಯೇ ಮುಂದೆ ಯಾವ ಹೊತ್ತಿಗೂ ನಾವು ನಾಶವೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ.”
ದ್ವಿತೀಯ ಮತ್ತು ಹದಿನೈದನೇ ಅಧ್ಯಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ಆತ್ಮವು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ದೇಹದಿಂದ ವಿಭಿನ್ನ ಎಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ – ಆತ್ಮವು ಮಾನವ, ಪ್ರಾಣಿ ಅಥವಾ ಸಸ್ಯ, ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿದೆ, ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ಅವಿನಾಶಿಯಾಗಿದೆ.

ಅಧ್ಯಾಯ 2 ರ ಶ್ಲೋಕ 23 ರಲ್ಲಿ, ಕೃಷ್ಣ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ,
ನೇನೈನಂ ಛಿಂದಂತಿ ಶಸ್ತ್ರಾಣಿ ನೈನಂ ದಹತಿ ಪಾವಕಃ | ನ ಚೈನಂ ಕ್ಲೇದಯಂತ್ಯಾಪೋ ನ ಶೋಷಯತಿ ಮಾರುತಃ ||
“ ಆತ್ಮವನ್ನು ಆಯುಧಗಳು ಕತ್ತರಿಸಲಿಕ್ಕಾಗದು. ಬೆಂಕಿ ಸುಡಲಾಗದು. ನೀರು ಒದ್ದೆ ಮಾಡಲಾಗದು. ಮತ್ತು ಗಾಳಿ ಒಣಗಿಸಲಾಗದು.”

ಆತ್ಮ ಮರಣದಿಂದ ನಾಶ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ದೇಹವು ಸತ್ತು ಅದನ್ನು ಹೂಳಿದಾಗ, ಸುಟ್ಟುಹೋದಾಗ ಯಾ ತಿಂದುಹಾಕಿದಾಗ ಆತ್ಮ ನಾಶವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಳೆಯ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಬಿಸಾಡಿದಂತೆಯೇ ಸಾವಿನಲ್ಲಿದೇಹ ನಶಿಸಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ
ಆದ್ದರಿಂದ ಮರಣದ ಕಾರಣ ಒಂದು ವ್ಯಕ್ತಿ ಅತಿಯಾಗಿ ಶೋಕಕ್ಕೊಳಗಾಗುವುದು ಮೂರ್ಖತೆ.
ಹೀಗಾಗಿ, ಮುಂಬರುವ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಅನಿವಾರ್ಯ ಸಾವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ದುಃಖಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಅರ್ಜುನನು ಆತ್ಮದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿತ್ತು.
ಶ್ಲೋಕ 2.12

ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಕರ್ಮ ಪದದ ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥ : “ಕೆಲಸ ಅಥವಾ ಕಾರ್ಯ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಕರ್ಮವು ಕಾರಣ–ಪರಿಣಾಮಗಳ ನಿಯಮ. ಎಲ್ಲಾ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಫಲ ನೀಡುತ್ತವೆ—ಆಲೋಚನೆಗೂ ಸಹ—ಒಂದು ಫಲಿತಾಂಶವಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಾರ್ಯ, ಆಲೋಚನೆ , (ಒಳ್ಳೆಯದೋ ಕೆಟ್ಟದೋ) ಅದನ್ನು ಮಾಡುವವರರ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬನ ಕರ್ಮ ಅವನ ಆಲೋಚನೆ, ಮಾತು, ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ ಈ ಮಾತನ್ನು ನೆನೆಪಿನಲ್ಲಿಡಬೇಕು. ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸ್ವಭಾವ ಅವನು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸ, ವಿಚಾರಗಳ ಮೂಲಕ ರೂಪು ಗೊಂಡು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಅಥವಾ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಕೆಲಸಗಳ ಕರ್ಮ ಆತ ಅವನ ಈಗಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ, ತಕ್ಷಣವೇ, ನಂತರ, ಅಥವಾ ತಾಳಲಿವಿರುವ ಮುಂದಿನ ಜೀವನಗಳಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸಾವಿನಿಂದ ಕರ್ಮದ ಪ್ರಭಾವ ನಿಂತು ಹೋಗದು ಕರ್ಮವು ಇದನ್ನು ಮೀರಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಆತ್ಮವು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಒಯ್ಯುತ್ತದೆ. ಕರ್ಮ ವಿಧಿ ಲಿಖಿತವಲ್ಲ ಯಾರಿಂದಲೋ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿಲ್ಲ ಮನುಷ್ಯ ತಾನಾಗಿಯೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ವಿಕಸನೆ ಅಧ್ಯಾಯ 13, ಶ್ಲೋಕ 20

ಗೀತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಬೋಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಸ್ವಾರ್ಥಪೂರ್ಣ ಆಸೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕು. ಒಬ್ಬ ಒಳ್ಳೆಯ ಮನುಷ್ಯನು ತನಗೆ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಸ್ವಾರ್ಥ ಉದ್ದೇಶವಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ . ಯಶಸ್ಸು -ವೈಫಲ್ಯ, ಸುಖ- ನೋವು, ಸುಖ-ದುಃಖಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಚಿತ್ತತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ.
ಸತ್ಕರ್ಮವನ್ನು ಫಲಾಪೇಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಮಾಡುವ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯತೆಯನ್ನು(ಮಾಡಬೇಕಾದುದರಲ್ಲಿ ಮಾಡದ ಕೆಲಸ ) ಗ್ರಹಿಸಿ ಅದರಲ್ಲಿರುವ ಸ್ವಾರ್ಥ ಉದ್ದೇಶ ತ್ಯಜಿಸಬೇಕು.
ಬಾಹ್ಯ ಇಂದ್ರಿಯನಿಗ್ರಹ (ನಿಷ್ಕ್ರಿಯತೆ) ಮಾತ್ರ ಮನಸ್ಸಿನ ಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅಂತರಂಗದ ಆಸೆಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣವೇ ನಿಜವಾದ ತ್ಯಾಗ.
ನಿಜವಾದ ಯೋಗಿ ತನ್ನ ಕೆಲಸವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಕರ್ತವ್ಯವೆಂದು ಮಾಡಿ, ಅವುಗಳ ಫಲಿತಾಂಶಕ್ಕೆ ಕಾದುಕೂರದವನು. ದೈಹಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿಕೊಂಡ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬ ಸನ್ಯಾಸಿ / ಯೋಗಿ ಆಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ . ಅಧ್ಯಾಯ 6, ಶ್ಲೋಕ 1

ಗೀತೆಯ 2, 3, 16 ಮತ್ತು 18 ನೇ ಅಧ್ಯಾಯಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು , ಮನಸ್ಸಿನ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತೇವೆ. ನಿಸ್ವಾರ್ಥವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು ನಿಜವಾದ ಯೋಗ. ಸ್ವಾರ್ಥ ಬಾಂಧವ್ಯಗಳು ಬೆಳೆಯದಂತೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಬೇಕು, ಮನೋನಿಗ್ರಹ ವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ , ಆಸೆ ಇಂದ್ರಿಯಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆ ಊರಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಸಂವೇದನಾತ್ಮಕ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಒಲವು ಹುಟ್ಟಿ ಇದರಿಂದ ಪ್ರಬಲವಾದ ಇಚ್ಛೆ / ಕಾಮನೆ ಬಂದು, ಅವು ಈಡೇರದಾಗ ಕೋಪ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಕೋಪದಿಂದ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ತಪ್ಪುತಿಳುವಳಿಕೆ ಬಂದು, ಏನು ಸರಿ, ಏನು ತಪ್ಪ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವೇಚಿಸಲಾಗದೆ ಅವನು ಗೊಂದಲಕ್ಕೀಡಾಗಿ – ಬುದ್ಧಿಹೀನನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಬುದ್ಧಿನಾಶದಿಂದ ವಿನಾಶ ಕ್ಕಿಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
ಕೃಷ್ಣ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, “ಪಾಪದ ಮೂಲ ಆಸೆ, ಅದು ಕೋಪದ ರೂಪದಲ್ಲೂ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ, ಪ್ರಕೃತಿಯ ರಜೋಗುಣದಿಂದ ಜನಿಸಿದ್ದು ಇದು ಎಂದಿಗೂ ತೃಪ್ತವಾಗದು, ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮಲಿನವಾಗಿಸಿ ಕುಲಗೆಡಿಸುತ್ತದೆ . ಇದನ್ನು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ನಮ್ಮ ಶತ್ರು ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊ”
ಅಧ್ಯಾಯ 2, ಶ್ಲೋಕ 61

ಮನಸ್ಸಿನ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಕೃಷ್ಣನ ಸಲಹೆ:
ಕರ್ಮಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ದ್ಯಾನ. ಇವರು ರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಸ್ವಾರ್ಥರಹಿತವಾಗಿ ಮಾಡಿ, ಕೆಲಸದ ಫಲದಿಂದ ಯಶ ವೈಫಲ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಿರ್ಲಿಪ್ತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿ ಯೋಚನೆಗಳು ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿಕೊಂಡು, ಆಸನದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ ಮೇಲೆ, ಆತ್ಮಶುದ್ಧಿಗಾಗಿ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಬೇಕು.
ಯೋಗಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ನಿಷ್ಕಾಮ ಕರ್ಮ ಮಾಡೋದೇ ದಾರಿ. ಆ ಸ್ಥಿತಿ ತಲುಪಿದವರಿಗೆ, ಮನಶಾಂತಿಯೇ ಮಾರ್ಗ
ಅಧ್ಯಾಯ 6, ಶ್ಲೋಕಗಳು 12–13

ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ವಿಚಲಿತವಾಗುತ್ತವೆ. ಆಗ ಇತರರನ್ನು ದಯಾಳು ದ್ರಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡುವುದು ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯ. ಕೃಷ್ಣ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ ಹಾಗೂ ಮಾಯಾಬಲದಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ತಿರುಗು ಯಂತ್ರದ ಬೊಂಬೆಗಳಂತೆ ಚಲಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಯಾರಾದರೂ ನಾವು “ತಪ್ಪು” ಎಂದು ಭಾವಿಸುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕೋಪ ಮಾಡಿ ಅವರನ್ನು ತಿರಸ್ಕಾರ ಮಾಡಬಾರದು. ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದಕ್ಕೆ ನಾವು ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನೂ ಪಡಬಾರದು. ಕರ್ಮದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಗುಣಗಳಿಂದ ಮನುಷ್ಯರು ಪ್ರೇರಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ; ಗುಣಗಳನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುವ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಕರ್ಮ, ಸೋಲಿಸುತ್ತದೆ.
ಇತರರ ಬಗ್ಗೆ ದಯೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರಶಾಂತತೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇದೊಂದು ಬೋಧನೆ.
ಗಮನಿಸಿ: ಇದನ್ನು ಅಧರ್ಮದ ಬಗ್ಗೆ ಸಹಿಷ್ಣುತೆ ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಲೇಬೇಡಿ. ಗೀತಾ ಸ್ವತಃ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಲು ಕೊಟ್ಟ ಮನವಿಯ ಸಾರಾಂಶ. ಅಧ್ಯಾಯ 18 ಶ್ಲೋಕ 61

ಏಳನೇ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ, ಕೃಷ್ಣ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ : ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಮನುಷ್ಯರಿದ್ದಾರೆ ಅವರಲ್ಲಿ, ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಪೂಜಿಸುವವರು ನನಗೆ ಪ್ರಿಯರು.
ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಇಚ್ಛೆಗಳ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನಹೀನರಾಗಿ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದ ದೇವರನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ, ಮನಸೋ ಇಚ್ಛೆ ವಿಧಿಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಭಕ್ತ ತಾನು ಬಯಸಿದ ಯಾವುದೇ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಾನೋ, ನಾನು ಅವನ ಆ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ದೃಢ ಮತ್ತು ಅಚಲವಾಗಿಸುತ್ತೇನೆ.
ಹೀಗಾಗಿ, ಕೇವಲ ಇತರ ರೀತಿಯ ಪೂಜೆಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡುವುದಲ್ಲ, ಕ್ರಷ್ಣ ಆ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ದೃಢಗೊಳಿಸಲು ಸಕ್ರಿಯ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ . ಧರ್ಮದ ಮೂಲ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಎಲ್ಲಾ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಕೃಷ್ಣ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಅಧ್ಯಾಯ 7 ಶ್ಲೋಕ 21

ನಿರಾಕಾರದ ಉಪಾಸನೆಯ ಕಷ್ಟ ವನ್ನು ಗೀತೆ ಗುರುತಿಸಿ , ಶರಣಾಗತಿಯಿಂದ ಭಕ್ತಿಯ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ (ಶರಣಾಗತಿ ಭಕ್ತಿಯ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಅನುವಾದವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ). ಗೀತೆಯು ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸವನ್ನು ದೇವರ ಸೇವೆ ಮತ್ತು ದೇವರ ಆರಾಧನೆಯಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸಲು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಹಿಂದೂ ನಂಬಿಕೆಯ ಈ ಅಂಶವನ್ನು ಮೋಕ್ಷದ ಭಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಅಧ್ಯಾಯ18 ಶ್ಲೋಕ 65

ಮನುಷ್ಯ ತನ್ನ ನಡವಳಿಕೆ, ಮನಸ್ಸು ಇವುಗಳ್ಳನ್ನು
ನಿಯಂತ್ರಿಸಿ ಯಾವಾಗ ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ದೇವರಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಾ ಯಾವಾಗ ನಡೆಯುತ್ತಾನೋ ಕಾಲಾಂತರದಲ್ಲಿ ಅವನು ಜೀವಿಗಳ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಏಕತೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಉಚ್ಚ ನೀಚ – ಜೀವ ರೂಪಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಆತನಿಗೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಋಷಿಮುನಿಗಳು, ಬಲ್ಲವರು, ಎಲ್ಲರನ್ನೂ, ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಜನರನ್ನು, ಹಸು, ಆನೆ, ನಾಯಿ ಅಥವಾ ನಾಯಿ ತಿನ್ನುವವರನ್ನೂ ಸಹ ಸಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಂತೆಯೇ ತಾನು ಎಂದು ಗುರುತಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಗಳಲ್ಲಿ ದೈವಿಕತೆಯನ್ನು ಕಾಣುವುದು ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನ.
ಅಧ್ಯಾಯ 6 ಶ್ಲೋಕ 29

ಗೀತೆಯ 11ನೇ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅದ್ಭುತವನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ವಿಶ್ವರೂಪದರ್ಶನಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆರ್ಥವೇನೆಂದರೆ, ಸಾಧಕನೋರ್ವ ತನ್ನ ಶುದ್ಧ ಸಮರ್ಪಿತ ಜೀವನ, ಮನಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನದ ಮೂಲಕ ದೇವರನ್ನು ಒಂದು ಕ್ಷಣಕ್ಕಾದರೂ ಅನುಭವಿಸಬಲ್ಲ. ಆಗ ಸಮಸ್ತ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿನ ಏಕತೆಯನ್ನು ಅವನು ತಿಳಿಯುತ್ತಾನೆ
ಅಧ್ಯಾಯ 11 ಶ್ಲೋಕ 13

ಈಶೋಪನಿಷತ್‌ನ ಮೊದಲ ಎರಡು ಮಂತ್ರಗಳು ಕರ್ಮಯೋಗದ ಸಾರವೆಂದೇ ಕರೆಸಿಕೊಂಡಿವೆ.
ಇತರ ಎಲ್ಲಾ ಕೃತಿಗಳು ಕಣ್ಮರೆಯಾದರೂ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ ಉಳಿಯಲು ಮೊದಲ ಶ್ಲೋಕ ಮಾತ್ರ ಸಾಕು ಎಂದು ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧಿಯವರು ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಹೀಗಾಗಿ, ಗೀತೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಕೃತಿಯಲ್ಲ ಅಥವಾ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಇತರ ಬೋಧನೆಗಳಿಂದ ಹೊರತಾದುದ್ದಲ್ಲ.

ಕೊನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದ 63 ನೇ ಶ್ಲೋಕವು ಬಹುಶಃ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ವಿಧಾನವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಪಾಲಿಸಬೇಕಾದ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ನಿಯಮಾವಳಿಗಳ ಸಂಗ್ರಹವಲ್ಲ. ಸಮಾಜದ ಓರ್ವ ನಾಗರಿಕ/ ಪರಿಶೋಧಕ / ಧರ್ಮಾನುಸಾರಿ ತನ್ನ ಸಂದರ್ಭಗಳಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಆಯ್ಕೆಗಳು . ಈ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ, ಕೃಷ್ಣ ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ,
‘ಎಲ್ಲಾ ರಹಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ರಹಸ್ಯವಾದ ಈ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಾನು ನಿನಗೆ ವಿವರಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಅದನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿದ ನಂತರ, ನೀನು ಏನು ಮಾಡಲು ಬಯಸುತ್ತೀಯೋ ಅದನ್ನು ಮಾಡು . ಅಧ್ಯಾಯ 18 ಶ್ಲೋಕ 63