ஈஷோ உபநிஷதம் சுக்ல யஜுர் வேதத்தின் ஒரு பகுதி. 18 ஸ்லோகங்களை மட்டுமே கொண்டது. இந்த சின்ன வரிகளேயே தலை சிறந்த இந்திய சித்தாந்தத்தின் சிறப்புகளை கொண்டுள்ளது இந்த உபநிஷதம். இதைப் பற்றி காந்தி அடிகள் ஒருமுறை ‘ ஈஷோ உபநிஷதம் முதல் வசனம் மட்டும் ஒவ்வொரு இந்துவும் நினைவில் நிறுத்தினால் இந்து மதம் எப்போதும் வாழும் ” என்றார்.

ஈஷோ உபநிஷதம் இரண்டாம் கூற்றுப்படி “ஒருவன் 100 ஆண்டு காலம் முழு வாழ்க்கை வாழ தன் கடமைகளை மட்டும் செய்து வந்தால் போதும். விளைவுகளைப் பற்றி கவலை படாமல் வாழ்ந்தால் கர்ம பலன் அவரை அணுகாது”.

கீதையின் 2 ஆம் அத்தியாயம் 47 ஆம் வரிகளின் படி ” கடமையை செய் பலனை எதிர் பார்க்காதே . பலனை பற்றி விருப்பு வெறுப்பு இன்றி பணி செயல் வேண்டும்.”

ஆதாரம் ஶ்ரீ அரவிந்தர்; கீதை மொழி பெயர்ப்பு மற்றும் சுவாமி விவேகானந்தர். காந்தி அடிகள் மேற்கோள்

கேன உபநிஷதம் சில உள்ளார்ந்த கேள்விகளை கேட்டு நம் சிந்தனையை தூண்டுகின்றது.
“யாருடைய விருப்பத்தின் பேரில் மனம் அதன் குறிக்கோளை நோக்கி செல்கிறது?
யாருடைய கட்டளைப்படி முதன்மையான பிராணன் தன் கடமையை செய்கிறது?
யாருடைய விருப்பத்தின் பேரில் மனிதர்கள் பேசுகிறார்கள்?
கண்களையும் காதுகளையும் இயக்கும் கடவுள் யார்?

கேன உபநிஷதம் சாம வேதத்தின் ஒரு பகுதி. 34 ஸ்லோகங்களை 4 காண்டங்களாக கொண்டது. 2 ஆம் காண்டம் முதல் வரியில் “பிரம்மத்தை ஒருவன் அறித்தாக நினைத்தால் அது சரியான புரிதல் இல்லை என்றும் முழுமையாக அறிய முடியாதது என்றும் கூறப் படுகிறது.

கடவுளால் விதிக்க பட்ட , மனிதனின் அறிவுக்கு உட்பட்ட அளவு மட்டுமே அறிய கூடியது. எனவே இதைப் பற்றிய சிந்தனை எப்போதும் தேவை என்றும்

Source: https://shlokam.org/texts/உள்ளது.

கடோபநிஷதம் கிருஷ்ண யஜுர் வேதத்தின் ஒரு பகுதி. 120 சுலோங்களை கொண்டது. இவை 6 பகுதிகளாக பிரிக்க பட்டுள்ளன. இவை வல்லிகள் என்று அழைக்கப் படுகின்றன.

இது நசிகேதா என்ற சிறுவனுக்கும் எமனுக்கும், மரணத்தின் கடவுள் இடையே நடந்த உரையாடலாய் விவரிக்க பட்டுள்ளது. ரத கல்பனா என்பது சம்ஸ்கிருதச் சொற்களான ரத (ரதம்) மற்றும் கல்பனா (கற்பனை) என்பதிலிருந்து உருவானது. இது இந்து வேத நூல்களில், ஐம் புலன்கள், மனம், புத்தி மற்றும் ஆத்மாவுக்கிடையிலான உறவை விவரிக்கப் பயன்படுகிறது. இந்த உவமையை முதலில் கடோ உபநிடத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டது. இது பகவத்கீதை, புத்தமத தம்மபதம் மற்றும் பிளேடோவின் கிரேக்க நூல் Phaedrus ஆகியவற்றிலும் அதேபோல உள்ள உவமைக்கான காரணமாக இருந்திருக்கலாம்.

கடோபநிஷதத்தில், ஆத்மாவை ரதத்தின் உரிமையாளராகவும், உடலை ரதமாகவும் புத்தியை தேரோட்டியாகவும், மனதை குதிரையின் கடிவாளமாகவும் உருவக படுத்துகிறது.
இக் கதை சுய அறிதலின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகிறது. நசிகேதா போல ஆழமான அறிதல் இருந்தால் மட்டுமே இதனை அடைய முடியும் என்பதை விளக்குகிறது

ஆதாரம் சின்மயா பவுண்டேஷன் : உபநிஷத் மாலா

பிரச்ன உபநிஷதம் என்பது அதர்வ வேதத்தில் ஒரு பகுதி. இதில் ரிஷி பிப்பலாதர் மற்றும் அவரது ஆறு மாணவர்களுக்கு இடையிலான உரையாடல் இடம்பெறுகிறது. இது 6 பகுதிகளுடன் 67 மந்திரங்களை கொண்டுள்ளது. ஒவ்வொரு பகுதியும் இறுதி யதார்த்தத்தின் ஒரு அம்சம் ஆராய படுகிறது. 5வது பகுதி “ஓம்” உபாஸனையை இப்படி விளக்குகிறது.

“ஓம் எனும் எழுத்து உச்ச பரபிரம்மமும் மற்ற பரபிரம்மமும் ஆகும். இதனை அறிந்தவன் ஓம் என்னும் ஆதரவுடன் இரண்டிலொன்றை அடைகிறான்.”

இங்கே மற்ற பரபிரம்மம் என்பது ப்ராணன் எனப்படும் உயிர்த் தத்துவம் ஆகும். பரபிரம்மம் தாண்டியதொரு நிலை என்பதால், ஓம் மீது தியானம் செய்வதே பரபிரம்மத்தையும் ப்ராணனையும் உணர சிறந்த வழியாகும்.

ஓம் குறியீடு ஜைன மதத்திலும் புத்த மதத்திலும் கூட முக்கிய இடம் பெற்றுள்ளது. திபெத்திய புத்த மதத்தில் “ஓம் மணி பத்மே ஹும்…” என்ற மந்திரம் பரம தத்துவமாக கருதப்படுகிறது.

ஆதாரம் சின்மயா பவுண்டேஷன் : உபநிஷத் மாலா

முண்டக உபநிஷதம் கூறுகிறது: “சத்தியமே வெற்றி பெறும், பொய் அல்ல”. சத்தியத்தின் மூலம் தான் ஞானிகள் பரமார்த்தத்தை அடைகிறார்கள்.”

முண்டக உபநிஷதம் அதர்வ வேதத்துடன் தொடர்புடையது. இதில் 65 மந்திரங்கள் உள்ளன, இவை ரிஷி அங்கீரஸால் உபதேசிக்கப்பட்டவை.

முண்டக என்ற பெயர் முடியிறக்குதல் அல்லது விடுவிக்கப்பட்டது என்ற அர்த்தத்தில் ஏற்பட்டது. இதன் பொருள் ஒரு மனிதனை தன் பந்தங்களில் இருந்து விடுவிக்கும். நாம் எதை அறிந்தால் எல்லாவற்றையும் அறிவோம் என்ற கேள்வியில் இருந்து இந்த உபநிஷதம் தொடங்குகிறது

இதில் இரண்டு அறிவு வகைகள் சொல்லப்படுகின்றன – பரா (முக்தி தரும்) மற்றும் அபரா (உலகியலான அறிவு). பிரபஞ்சம் பரபிரம்மத்திலிருந்து தோன்றியது என்று இதில் கூறப்படுகிறது, வலை பின்னும் சிலந்தி போல இவ்வுலகம் எவ்வாறு தொடங்கியது என்பதை தத்வார்தமாக விளக்குகிறது.
மேலும் பிரபலமான “இரண்டு பறவைகள்” உவமை இதில் உள்ளது – ஒன்று பழங்களை சுவைக்கும் ஜீவாத்மா, மற்றொன்று பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் பரமாத்மா.

ஆதாரம் சின்மயா பவுண்டேஷன் : உபநிஷத் மாலா

மாண்டூக்ய உபநிஷதம் மிகவும் சுருக்கமானது – 12 மந்திரங்கள் மட்டுமே. இதில் ஓம் என்ற எழுத்து பிரபஞ்சத்தை குறிக்கிறது. முக்கிய மஹாவாக்யம்: “அயமாத்மா ப்ரஹ்மா”. இதன் பொருள் பரபிரம்மமும் ஆத்மாவும் ஒன்றே.

ஆத்மா நான்கு நிலைகளில் விளக்கப்படுகிறது – ஜாக்ரதம் (விழிப்பு) = ‘அ’, ஸ்வப்னம் (கனவு) = ‘உ’, சுஷுப்தி (ஆழ்ந்த தூக்கம்) = ‘ம்’, மற்றும் நான்காவது நிலை (துரிய) (ஒலி அற்றது)

இந்த துரிய என்ற பெயர் ஆதிசங்கரரின் சீடரான கவுட பாதர் அருளியது. அதற்கு முன் இந்நிலை சதுர்தம் என்று அறியப் பட்டது

வசனம் 7:
“துரிய நிலை என்பது: உள்ளே திரும்பியதும் இல்லை, வெளியே திரும்பியதும் இல்லை, இரண்டும் சேர்ந்ததும் இல்லை; தனிக்குணங்களற்றது; அறிந்ததும் அல்ல, அறியாததும் அல்ல; காண முடியாததும், விவரிக்க முடியாததும், குறியீடற்றதும், சுய சித்தானுபவமே அதன் இயல்பு; முழுமையாக அமைதி; சந்தோஷம்; இரண்டில் ஒன்று அல்லாதது – இதுவே ஆத்மா.”

ஆதாரம் சுவாமி கிருஷ்ணநந்தா மொழி பெயர்ப்பு

மனிதனின் ஆளுமை கோசங்களை பற்றி பல்வேறு கருத்துக்கள் உள்ளன. மனித ஆளுமை என்பது உடல் மனம் மற்றும் ஆன்மீகக் பரிமாணங்களின் கலவை ஆகும்

தைத்திரிய உபநிஷதம் மனிதனுடைய ஆளுமை ஐந்து உறைகள் (பஞ்ச கோசம்) கொண்டது என கூறுகிறது:
1. அன்னமய கோசம் – உடல்
2. ப்ராணமய கோசம் – உயிர்
3. மனோமய கோசம் – மனம்
4. விஜ்ஞானமய கோசம் – புத்தி
5. ஆனந்தமய கோசம் – ஆனந்தம்

மனிதனின் அறியாமையை போக்குவதற்காக இந்த ஐந்து வகை பிரிவுகள் விளக்க பட்டு உள்ளன

ஒவ்வொரு கோசமும் மற்றதற்கான அடிப்படையாகும், இறுதியாக பரபிரம்மத்தை அடையச் செய்யும். இது இந்து தர்மத்தின் வாழ்க்கை முறையை விளக்கும் மிக முக்கியமான உபநிஷதம் ஆகும் என்று ஸ்வாமி சின்மயானந்தர் கூறுகிறார்,
ஆதாரம் A manifesto upon the ‘Hindu way of Living’”
sivanandaonline.org; Dr Biswajit Satpathy, ‘Pancha Kosha Theory of Personality’, IIJP

உபநிஷதங்கிளில் எழுதிய நூலாசிரியர் பெயர் தெரிந்த ஒன்று அயிதரேய உபநிஷதம்
இதன் ஆசிரியர்: மகீதாஸ அயிதரேயர் என்ற முனிவர்
அவரது தாயார் ‘இதரா’ என அழைக்கப்பட்டார். இவர் விஷலா என்னும் முனிவருக்கு மாற்றாம் தாரமாக வாழ்க்கை பட்டார் . இதனால்
மகீதாஸர் 5 வயது குழந்தையாக இருக்கும் போது தன் தந்தை மடியில் அமர அனுமதி மறுக்கப்பட்டது. இதனால் மன வருத்தம் அடைந்த அவரது தாயார் (மட்பாண்டம் செய்யும் தொழிலை கொண்டவர்), பூமி தாயிடம் முறையாட, அவள் அருளால் அக்குழந்தை மகீதாஸர் ஒரு பெரிய
தவ முனிவர் ஆனார்.
இந்த உபநிஷதம் சாதாரண மக்களுக்கு வழி காட்டும் வகையில் உள்ளது. இதில் “சரை வேடி” என்ற சொல் முக்கியமானது – இதன் கருத்து “நகர்ந்து கொண்டே இரு” என்பதாகும்.
“நடக்கும் மனிதன் தேன் பெறுகிறான், சுவையான பழங்களை சுவைக்கிறான். சூரியனைப் பாருங்கள், ஒவ்வொரு நாளும் மெதுவாகவும் சோம்பலில்லாமல் நகர்கிறான். எனவே நகருங்கள், நகருங்கள்.” என்று விளக்குகிறது இந்த உபநிஷதம்.
இந்த உபநிஷதம் ரிக் வேதத்தின் ஒரு பகுதி. 33 சுலோங்களை கொண்டது. இதன் மஹா வாக்கியம் “ப்ரஜ்ஞானம் பிரம்மம் ” என்பதாகும். இதன் பொருள் சுயஅறிவே(உணர்வே) பிரம்மம் என்பதாகும்.
ஆதாரம் குரு பக்தானந்தர், அயிதரேயர்உபநிஷதம்.சந்தீபணி சாதனாலயா

சாண்டோக்ய உபநிஷதம் ஒரு உணர்ச்சிப்பூர்வமான கதையை கூறுகிறது. ஒரு நாள் ஒரு இளம் சிறுவன் ஹரித்ருமத கௌதம முனிவரை சந்தித்து, அவரது சீடனாக இருக்க விரும்பினான். முனிவர் கேட்டார், “பிரியமான சிறுவனே, நீ எந்த கோத்திரத்தைச் சேர்ந்தவன்?” சிறுவன் பதிலளித்தான், “எனக்குத் தெரியாது.” பின்னர் அவன் தன் தாயின் வார்த்தைகளை அப்படியே விவரித்தான்: “நீ எந்த கோத்திரத்தைச் சேர்ந்தவன் என்பதை எனக்கும் தெரியாது. நான் என் இளமையில் பலருக்கு சேவை செய்தேன், அப்போது உன்னை பெற்றேன். ஆகவே, நீ எந்த வழிவந்தவன் என்பதில் எனக்கு நிச்சயமில்லை. ஆனால் ஒன்று மட்டும் சத்தியம் எனது பெயர் ஜாபாலா, நீ என் மகன் சத்யகாமா.”

இதைக் கேட்டு முனிவர் சிரித்தார் மற்றும் கூறினார்: “இப்படிப் பேசும் ஒருவர் சத்தியத்திலிருந்து விலகாதவன் அந்தணன் என்பதால், நான் உன்னை ஒரு பிரம்மச்சாரியாகத் தேர்ந்தெடுக்கிறேன்.”

சாண்டோக்ய உபநிஷதம் சாமவேதத்தின் இது இரண்டாவது பெரிய உபநிஷதம்.இதன் மஹா வாக்கியம்
“தத்வ மசி” . இதன் பொருள் ‘அது நீயே’ என்பதாகும். இந்த உபநிஷதம் பல உவமைகளால் ஆத்மா மற்றும் பரமாத்மாவின் உறவை விவரிக்கின்றது.
இதில் மண்_பானை, பொன்_ நகை என்ற உவமைகள் மூலம் ஆத்மா பரமாத்மா இவைகளின் ஐக்கியத்தை விளக்குகிறது. இந்த உபநிடதத்தில் முதன் முறையாக மஹா பாரத்துக்கு வெளியே ஶ்ரீ கிருஷ்ணரைப் பற்றி குறிப்பு காணப்படுகிறது

ஆதாரம் http://upanishads.org.in/

பிரஹதாரண்யக உபநிஷதம் அல்லது “மாபெரும் காட்டில் நடைபெற்ற போதனை” என்பது சுக்ல யஜுர்வேத பகுதியாகும். இது மிகப் பெரியதும், பழமையானதும் ஆன உபநிஷத்தாகும்.

இதில் உபநிஷத்காலத்தின் மாபெரும் முனிவர் யாஜ்ஞவல்க்யர் மற்றும் பலரின் உரையாடல்கள் இடம் பெறுகின்றன; இதில் புகழ்பெற்ற பெண் பண்டிதர்கள் கார்கி மற்றும் மைத்ரேயியும் பங்கு பெறுகின்றனர். இந்த பெண்கள் நினைவாக தில்லி பல் கலை கழகத்தில் இரண்டு கல்லூரிகள் பெயரிடப்பட்டுள்ளன.

பழமையான உபநிஷதமாக இருப்பதால், இதில் பிறகு விரிவாக விவாதிக்கப்பட்ட பல தத்துவக் கருத்துகளின் தொடக்கம் காணப்படுகிறது, உதாரணமாக, பல்வேறு நிலைமைகளில் உள்ள விழிப்புணர்வு, ஓம் என்னும் பிரம்ம சப்தத்தின் முக்கியத்துவம் ஆகியவை இதில் அடங்கும். மேலும் இதில் பிரபலமான சாந்தி மந்திரமான “அசதோ மா சத்கமய…” உள்ளது, அதாவது:
“அசதோ மா சத்கமய (உண்மை அற்றதில் இருந்து மெய்க்கு வழிகாட்டுதல்)
தமஸோ மா ஜ்யோதிர்கமய (இருளிலிருந்து ஒளிக்கு வழிகாட்டுதல்)
மிரித்யோர்மா அமிர்தம் கமய (மரணத்திலிருந்து அமரத்துவத்திற்கு வழிகாட்டுதல்),
ஓம் சாந்தி சாந்தி சாந்தி” என்ற மந்திரமும் அடங்கும்

இதில் “அஹம் ப்ரஹ்மாஸ்மி” எனும் மகாவாக்கியமும் இடம் பெற்றுள்ளது.
இது அளிக்கும் மிக முக்கியமான தத்துவக் கருத்து ‘நேதி நேதி’ (இது அல்ல, அது அல்ல) என்ற தத்துவமும் அடங்கும்.

சுவாமி
விவேகானந்தர் இதைப் பற்றி

“நாம் சில நேரங்களில் ஒரு பொருளை அதன் சுற்றியுள்ளவற்றின் வழியாக விவரிக்க முயல்கிறோம். ‘சச்சிதானந்தம்’ (இருப்பு – அறிவு – ஆனந்தம்) என்பதன் மூலம், விவரிக்க முடியாத ஒன்றின் எல்லைகளை மட்டும் குறிப்பிடுகிறோம். எவ்விதக் கற்பனையும், எண்ணங்களும் வீண் முயற்சியே. நெதி, நெதி (இது அல்ல, அது அல்ல) என்பதே கூறப்படக்கூடிய ஒன்றாகும், ஏனெனில் நமது சிந்திப்பிலேயே ஒரு எல்லை வரையப்படுகிறது, அதுவே அது இழப்பதற்கும் காரணமாகிறது.”
என்று கூறினார்
மூலம்: Vivekavani.com
படம்: neevselfinquiry.in – இதில் கார்கி ராஜரிஷி ராஜா ஜனகனின் முன்னிலையில் ரிஷி யாஜ்ஞவல்க்யருடன் விவாதிக்கின்றார் என்று காட்டப்படுகிறது