‘ஷைலா’ என்றால் “மலை”; ‘புத்ரி’ என்றால் “மகள்”. அவள் இமயவன் (இமயமலை) மற்றும் அவரது மனைவி மேனாவின் மகள், மேலும் பார்வதி (‘பர்வதம்’ என்றால் மலை) என்றும் அழைக்கப்படுகிறாள். அவளுடைய முந்தைய பிறவியில், அவள் தக்ஷ பிரஜாபதியின் மகள் ‘சதி’யாக பிறந்து, சிவனை மணந்தாள். ஆனால் தக்ஷன் சிவனை அவமானப்படுத்தியபோது தன் தந்தையின் யாகத்தில் தன்னைத்தானே தீயிலிட்டு மாய்த்துக்கொண்டாள். உலகநலனுக்காக சிவனை துறவற தனிமையிலிருந்து வெளிக்கொணர வேண்டியிருந்ததால், அவளே சக்தியாக மறுபிறவி எடுக்கிறாள்.
வலது கையில் ஒரு ஈட்டியையும், இடது கையில் ஒரு தாமரை மலரையும் ஏந்திக்கொண்டு, ஒரு காளையின் மீது சவாரி செய்கிறாள் தேவி.
யோகப் பாதையில், அவள் உயர்ந்த சிகரத்தை அல்லது உயர்நிலை உணர்வைக் குறிக்கிறாள். எந்த அனுபவத்தையோ அல்லது உணர்வின் உச்சத்தையோ நீங்கள் அடையும் போது, தெய்வீக உணர்வின் வெளிப்பாட்டை அனுபவிக்கிறீர்கள். அவளை பற்றிய துதிப்பாடல் ஒன்று “வந்தே வாஞ்சித லாபயா…” என்று கூறுகிறது, அதாவது “ஒருவரின் விருப்பங்களை அடையக்கூடிய அல்லது நிறைவேற்றக்கூடியவரை நான் வணங்குகிறேன்.”

Picture Credit: Kerala Mural by Swetha Sridharan

‘பிரம்மா’ என்பது ‘தபஸ்யம்’ அல்லது தவத்தைக் குறிக்கிறது. மேலும் ‘சாரிணி’ என்றால் “பின்பற்றுபவள்” என்று பொருள். நாரதரின் ஆலோசனையின் பேரில் சிவனைத் தனது கணவராக அடைய பார்வதி தேவி கடுமையான தவம் செய்தார். இயற்கையால் பல இடையூறுகளைச் சந்தித்த அவர், இறுதியில், இலை, தழைகளைக்கூட சாப்பிட மறுத்துவிட்டார். பர்ணா என்றால் “இலை” என்பதால், தேவியை ‘அபர்ணா’ என்றும் இதனாலேயே குறிப்பிடுகிறோம். அவளுடைய இந்த நிலையை கண்ட அவளுடைய தாய் மேனா மிகவும் வேதனையடைந்தாள். இதனை விவரிக்கும்
காளிதாசரின் குமாரசம்பவத்தில், பார்வதியின் தாய் அவளை இனி தவம் செய்ய வேண்டாம் என்று அறிவுறுத்துகிறார். இதனாலேயே தேவி, உமா என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். “மா என்றால் “இல்லை”. உ என்பது “இல்லை” என்பதை மேலும் வலியுறுத்தும் ஒரு விகுதியும் ஆகும்.
அவள் ஒரு ஜெபமாலை (அக்ஷரமாலை) மற்றும் ஒரு கமண்டலம் வைத்திருக்கிறாள். நல்ல அதிர்ஷ்டத்தைத் தருபவளும், வாழ்க்கையில் முன்னேற ஒரு உத்வேகமாக இருப்பவளுமே அன்னை பிரம்மச்சாரிணி.
அவள் தேங்கி நிற்பவளோ அல்லது செயலற்றவளோ அல்ல, முடிவில்லாமல் நகரும் ஆற்றல் அவள்.
அவளுடைய பாடல், “தேவி பிரசீதது மயி பிரம்மச்சாரிண்யநுத்தமா” அதாவது “ஓ தேவி, ஒப்பிடமுடியாதவளே அல்லது உயர்ந்தவளே, பிரம்மச்சாரிணி தேவி, என் மீது உன் பேரின்பத்தைப் பொழிவாயாக” என்று இறைஞ்சுகிறது.

Picture Credit: Kerala Mural by Swetha Sridharan

‘சந்திர’என்றால் “சந்திரன்” என்றும், ‘கண்டா’ என்றால் இங்கே “மணி வடிவமானது” என்றும் பொருள். புலி மீது சவாரி செய்யும் அவளது மூர்க்கமான வடிவம் காரணமாக அவள் சண்டிகாவாகவும் கருதப்படுகிறாள். பார்வதியின் கடுமையான தவத்திற்குப் பிறகு, சிவன் அவளை மணக்க ஒப்புக்கொண்டு, தனது தேவர்களின் பெரும் படையுடன் அவள் வீட்டிற்குச் சென்றார். பார்வதியின் பெற்றோர் அவரது அச்சமூட்டக் கூடிய வடிவத்தையும், கழுத்தில் ஒரு பாம்பும், புலித்தோலை ஆடைகளாகக் கொண்டு இருப்பதைக் கண்டதும் மயக்கமடைந்தனர். அவரது இந்த வடிவத்திற்கு ஏற்ப, பார்வதியும் சந்திரகாந்தா வடிவத்தை எடுத்தார்.
ஆனால், தனது பெற்றோர் அவரைஏற்றுக்கொள்ளும் வகையில், ஒரு வசீகரமான வடிவத்தை எடுக்கும்படி சிவனிடம் வேண்டினார். யோக மொழியில், சந்திரன் என்றால் “மனம்” என்றும் பொருள்படும். மேலும் மனதைக் கட்டுப்படுத்த ஒருவர் மனதின் அனைத்து வேறுபட்ட எண்ணங்களையும் உணர்ச்சிகளையும் ஒரே நாதமாக (ஒலி) ஒருமுகப்படுத்த வேண்டும். அவரது பாடல் ஒன்றில் , “பிண்டஜ பிரவரரூத சந்த-கோபாஸ்திர கைர்யுதா”அதாவது, “புலியின் மீது ஆயுதங்களுடன் சவாரி செய்பவர்,துஷ்டர்கள் மீது கடுமையான கோபத்தைக்காட்டுகிறார்” என்று போற்றப் படுகிறார்.

தேவி சந்திரகாந்தா தோன்றியதற்குவேறு கதையும் உள்ளது.

Picture Credit: Kerala Mural by Swetha Sridharan

கு என்றால் “கொஞ்சம்”, உஷ்மா என்றால் “வெப்பம்” அல்லது “ஆற்றல்”, அண்டா என்றால் “பிரபஞ்ச முட்டை”. பிரபஞ்சம் இல்லாதபோது, இருள் எங்கும் பரவியிருந்தபோது, அன்னை குஷ்மந்தா தனது புன்னகையால் பிரபஞ்ச முட்டையை உருவாக்கி, பிரபஞ்சத்திற்கு ஒளியைக் கொண்டு வந்தார். அவளுடைய ஒளிர்வு சூரியனுக்கு அதன் பிரகாசத்தைத் தருகிறது. சம்ஸ்கிருதத்தில் குஷ்மந்தா என்றால் “பூசணி” என்றும் பொருள். சிறிய விதையிலிருந்து, அது ஒரு பெரிய பழமாக மாறுகிறது, பிறகு பெரிய பழத்திலிருந்து, அது மீண்டும் ஒரு விதையாக வருகிறது. அனைத்து பெரிய மற்றும் சிறிய படைப்புகளிலும் பரவியுள்ள தெய்வீக சக்தியை (பிராணனை) அவள் பிரதிபலிக்கிறாள். அவளுடைய பாடல் உலகில் உள்ள முரண்பாடுகளை வெளிப்படுத்துகிறது,”சூரா சம்பூர்ண கலசம் ருதிரப்லுதமேவ ச, ததான ஹஸ்தபத்மப்யம் குஷ்மந்தா சுபதஸ்து மே” அதாவது “தாமரை போன்ற தனது இரு கரங்களில் ஒன்றில் தெய்வீக அமிர்தம் நிறைந்த ஒரு குடத்தையும், மற்றொன்றில் இரத்தம் நிறைந்த குடத்தையும் தாங்கும், ஓ குஷ்மந்தா தேவி, தயவுசெய்து எனக்கு நன்மை அளித்திடுவாயாக”
எட்டு கரங்களுடன், சிங்கத்தின் மீது உலா வருபவளாக காணப்படுகிறாள்.

Picture Credit: Pattachitra by Rabi Behera

‘ஸ்கந்த’ என்பது கார்த்திகேயரை (குமாரர் & முருகர் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்) குறிக்கும் பெயர். தேவி பார்வதி ஸ்கந்தனின் தாய், எனவே ‘ஸ்கந்தமாதா’ என்ற பெயரால் போற்றப்படுகிறார். ஒரு காலத்தில், அசுரன் தாரகாசுரன் தீவிர தவம் செய்து, சிவனின் மகனால் மட்டுமே தன்னைக் கொல்ல முடியும் என்று பிரம்மாவிடமிருந்து வரம் பெற்றான். சிவன் ஒரு உறுதியான துறவி என்றும், ஒருபோதும் திருமணம் செய்து கொள்ள மாட்டார் என்றும் அவன் நினைத்தான். இதனாலேயே அவன் பாதுகாப்பாக உணர்ந்து வெறித்தனமாக நடந்து கொண்டான். நாரதர் பார்வதியிடம் ‘தவத்தை மேற்கொண்டு சிவனை மணக்க சம்மதிக்க வைக்குமாறு’ வேண்டினார். சிவன் – பார்வதி திருமணத்தின் பயனாக தேவர்களின் சேனாபதியான ஸ்கந்தன் பிறந்தான். யோக ரீதியாக, செயல் (ஸ்கந்தன்) என்பது, அறிவால் (ஸ்கந்தமாதாவால்) வழிநடத்தப்பட வேண்டும்.

“சிம்ஹாசன-கதா நித்யம் பத்மஸ்ரித கர-த்வயா, சுபதாஸ்து சதா தேவி ஸ்கந்தமாதா யஷஸ்வினி” என்று அவரது பாடல் கூறுகிறது. அதாவது “சிங்கத்தின் மீது அமர்ந்து வலம் வருபவளும் , நித்தியமானவளும், தாமரைகளை தனது இரு கரங்களில் ஏந்தியவளும், சிறப்புமிக்கவளுமான தேவி ஸ்கந்தமாதா, தயவுசெய்து எனக்கு எப்போதும் நல்ல அதிர்ஷ்டத்தைத் தந்தருள்வாயாக.”

Picture Credit: Pattachitra by Rabi Behera

ராவணன் மலையைத் தூக்கி பார்வதியைப் பயமுறுத்தியபோது, சிவன் ராவணனை தனது கால் விரலினால் கடுமையாக அழுத்தினார். சிவனின் புகழைப்பாடியதால் ராவணன் அதிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டான். சிவன் அவனுக்கு ‘சந்திரனின் புன்னகை’ என்று அழைக்கப்படும், அழிக்க முடியாத சந்திரஹாசம் வாளையும் கொடுத்தார்.
மகிஷாசுரனை தோற்கடிக்க, தேவிக்கு அனைத்து கடவுள்களும் ஆயுதங்களை வழங்கியபோது, இந்த வாளை காலதேவன் தேவிக்கு பரிசளித்தார். முனிவர் காத்யாயனர் பல ஆண்டுகள் கடுமையானதவம் செய்ததால் , தேவி அவரது குடும்பத்தில்பிறந்தார், இதனாலேயே தேவி, ‘காத்யாயனி’ என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்.
துன்பத்தை அளித்துவந்த மகிஷாசுரனை அழிக்கதேவர்களால் அவள் வழிபடப்பட்டாள். விஜயதசமிநாளில் மகிஷாசுரனை வென்ற துர்க்கையின் கடுமையான வடிவம் அன்னை காத்யாயனி. ஒரு நற்செயலுக்காக கோபத்துடன் எவ்வாறு நடந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதை அவள் காட்சிப்படுத்துகிறாள்.
அனைத்து பயத்தையும் போக்கும் இந்த தேவி நவராத்திரியின் ஆறாவது நாளில் வழிபடப்படுகிறாள். அவளுடைய துதி , “காத்யாயனி சுபம் தாத்யாதேவி தனவ காதினி” அதாவது”தானவர்களைக் (கொடியவர்களைக்) கொன்ற, ஓ காத்யாயனி தேவியே, மங்களத்தை கொண்டு வா” என்று துதிக்கின்றது.

Picture Credit: Pattachitra by Rabi Behera

காலராத்ரிஅறியாமையை அழித்து இருளை நீக்குகிறாள். தேவியின் இந்த வடிவம், வாழ்க்கையை அவ்வப்போது தூய்மை படுத்தவேண்டிய அவசியத்தை முதன்மையாக சித்தரிக்கிறது- இயற்கை அன்னை அழிவை உருவாக்கி அனைத்து கசடுகளையும் நீக்குகிறாள்.
தாய் கடுமையானவளாகவும் (காளிகா,காளி, ரௌத்ரி, பைரவி) மற்றும் மங்களகரமானவளாகவும் (சுபங்கரி) காணப்படுகிறாள்.
அவள் கழுதையின் மீது கருமையாக, கலைந்த கூந்தலுடன், மின்னல் போல மின்னும் மூன்று கண்களுடன் வருகிறாள். அவளுடைய மேல் வலது கை உயர்ந்த நிலையிலிருந்து, அனைவருக்கும் வரங்களை அளிக்கிறது. அவளுடைய கீழ் வலது கை பயங்களைப் போக்குகிறது. அவளுடைய இடது கைகள் பயங்கரமானஆயுதங்களை வைத்திருக்கின்றன. அவளுடைய பாடல், “வர்தன மூர்த்வஜா கிருஷ்ணா காலராத்ரிர்-பயம்காரி” அதாவது “செழிப்பை அதிகரிப்பவளும் , அடர் நீல நிறத்தில்இருப்பவளும் , துஷ்டர்களுக்கு பயங்கரமானவளுமான தேவி காலராத்ரி ” என்று கூறுகிறது.

Picture Credit: Watercolour by Manohar Saini

கௌரி என்றால் “பிரகாசிக்கும்,” “புத்திசாலித்தனமான,”அல்லது “அழகானது” என்று பொருள். சிவனை மகிழ்விக்க பார்வதி கடுமையான தவம் செய்தபோது, அவள் கருமையாகவும் மெலிந்தவளாகவுமானாள். சிவன் அவள் மீது கங்கை நீரை ஊற்றி அவளுடைய பிரகாசத்தை மீட்டெடுத்தார்.
இயற்கைக்கு இரு வேறுபட்ட நிலைகள் உள்ளன – ஒன்று கடுமையானதும் மற்றும் பயங்கரமானதும் ஆன காலராத்ரி. மற்றொன்று தூய்மையான மற்றும் அழகான மகாகௌரி. பக்தன் உள்ளிருந்து திருப்தி அடைந்து வாழ்க்கையில் முன்னேற, அவள் ஆசிர்வதிக்கிறாள். அவளுடைய பாடல், “ஸ்வேதே வ்ருஷே சமருதா ஸ்வேதம்பர-தர சுசிஹி, மகாகௌரி சுபம் தத்யான் மகாதேவ பிரமோததா” அதாவது “வெள்ளை நிறமுடையவளும் , காளையின் மீது சவாரி செய்பவளும் , வெள்ளை நிற ஆடைகளை அணிந்தவளும், தூய்மையானவளும், மகாதேவனை மகிழ்விப்பவளும் ஆன மகாகௌரி தேவியே, தயவுசெய்து , உன் ஆசீர்வாதங்களால் எனக்கு மங்களத்தை அருள்வாயாக.”

Picture Credit: Watercolour by Manohar Saini

சித்திதாத்ரி அசாதாரண திறன்களை (சித்திகள்) வழங்குபவர் (தாத்ரி). சித்திகளே வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு துறையிலும் நிறைவையும் முழுமையையும் கொண்டு வருகின்றன.
தேவி புராணத்தின்படி, எட்டுசித்திகள் உள்ளன. சிவனின் இடது பக்கத்திலிருந்து சித்திதாத்ரியாகத் தோன்றிய மகா சக்தியை வழிபடுவதன் மூலம் சிவன் இந்த சித்திகளைப் பெற்றார்.சிவன் மற்றும் சித்திதாத்ரி (சக்தி) ஆகியோரின் ஒருங்கிணைந்த வடிவம்தான், அர்த்தநாரீஸ்வரர், இது புருஷன் (உணர்வு) மற்றும் பிரகிருதி (படைப்பு) ஆகியவற்றின் இணைப்பைக் குறிக்கிறது.

“சித்த கந்தர்வ யகாத்யைர (அ)சுரைர் அமரைர்அபி, சேவ்யமானா சதா பூயாத் சித்திதசித்திதாயினி” என்று அவரது பாடல் கூறுகிறது, அதாவது “சித்தர்கள், கந்தர்வர்கள், யக்ஷர்கள், அத்யாக்கள், அசுரர்கள் மற்றும் அமரர்கள் (தேவர்கள்) ஆகியோரிடமிருந்து, சித்திகளை வழங்குபவரான உங்கள் கருணையால் அந்த சித்திகளை எனக்கு அருளுங்கள்.”

Picture Credit: Watercolour by Manohar Saini

நவராத்திரியின் ஒவ்வொரு நாளுக்கும் ஒரு குறிப்பிட்ட நிறம் ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது. வெள்ளை, சிவப்பு, அரச நீலம், மஞ்சள்,பச்சை, சாம்பல், ஆரஞ்சு, மயில் பச்சை மற்றும் இளஞ்சிவப்பு. நவராத்திரியின் போது உங்கள் வாழ்க்கையில்அந்த குறிப்பிட்ட நிறத்தை இணைத்து கொள்வது, மங்களகரமானதாகக் கருதப்படுகிறது. நவராத்திரியின் போது, அன்றைய நிறத்தில் ஆடை அணிவது பெண்கள் மத்தியில், குறிப்பாக குஜராத் மற்றும் மகாராஷ்டிராவில் நடைமுறையில் உள்ளது.
வேலைக்குச் செல்வதாக இருந்தாலும் சரி, டாண்டியா மற்றும் கர்பா நடனங்களுக்கு செல்வதாக இருந்தாலும் சரி, நவராத்திரியின் ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு குறிப்பிட்ட நிற உடையை அணிவதில் பெண்கள் ஆர்வமாக உள்ளனர். நவராத்திரி பருவத்திற்கு சற்று முன்பு நவராத்திரியின் நிறங்கள் குறித்து ஒரு தனி கட்டுரையை தினசரி செய்தித்தாள்கள் வெளியிடுகின்றன. நவராத்திரியின் முதல் நிறம் நவராத்திரி தொடங்கும் வார நாளை அடிப்படையாகக்கொண்டு தீர்மானிக்கப்படுகிறது. மீதமுள்ள நாட்களின் நிறங்கள், ஒரு நிலையான சுழற்சியைப் பின்பற்றுகின்றன.

https://www.drikpanchang.com/navratri/colors/navratri-nine-colors.html

Picture Credit: Madhubani by Jaya Tiwari

ஒவ்வொரு ஜீவாத்மாவும் முதுகெலும்பின் அடிப்பகுதியில் உள்ள மூலாதார (வேர்)சக்கரத்தில் அதன் குண்டலினி (சக்தி) உறங்கிக் கொண்டிருப்பதாக தந்திரம் கூறுகிறது. இந்த சக்தியை எழுப்பிமேல் நோக்கி பயணித்து தலையின் கிரீடத்தில் உள்ள சஹஸ்ரார சக்கரத்துடன்இணைப்பதே இதன் நோக்கமாகும். இடையில், குண்டலினியானது மற்ற ஐந்து சக்கரங்களான – ஸ்வாதிஸ்தானம் (முதுகெலும்பு (அ) கீழ்வயிற்று பகுதி) மணிபூரகம் (மேல் வயிற்று பகுதி ), அனாஹதம் (இதயம்), விசுத்தம் (தொண்டை) மற்றும் ஆக்ஞா (மூன்றாவது கண்) – வழியாக பயணிக்க வேண்டும். தந்திரத்தின் ஸ்ரீ வித்யா பயிற்சிகள், சக்கரங்கள் மூலம்குண்டலினியை எழுப்ப நவதுர்கா பூஜை உதவும் என்று நம்புகின்றன.
முதல் ஏழு நவதுர்கைகள் ஏழுசக்கரங்களுடன் ஒன்றோடொன்று தொடர்புடையவை. கடைசி இரண்டு வடிவங்களில், மகாகௌரி சாதகரை (வழிபாட்டாளரை) தூய்மைப்படுத்துகிறார் & சித்திதாத்ரி சித்திகளை வழங்குகிறார். பின்னர் சாதகன் (வழிபாட்டாளர்) சிவ-சக்தியுடன் ஒன்றாக உணர்கிறான். மேலும் அர்த்தநாரீஸ்வர் (பாதி ஆண் மற்றும் பாதி பெண்) கடவுளின் வடிவத்தை அனுபவிக்கிறான்.

மூலம்: https://drapraoastrology.com/articles/blog/navadurgas-and-shatchakras

Picture Credit: Kalamkari by Swati Palekar

நவராத்திரியின்போது, முதல் மூன்று நாட்கள் துர்கை வடிவத்தில் தேவியை (தெய்வீகத் தாய்) கொண்டாடுகின்றன. இரண்டாவது மூன்று நாட்கள் தேவியை லட்சுமியாகக் கருதுகின்றன. இறுதி மூன்று நாட்கள் சரஸ்வதிக்கு அர்ப்பணிக்கப்படுகின்றன.
நேர்மறை ஆற்றல் அல்லது துர்கா சக்தி இருக்கும்போது, எதிர்மறை சக்திகளால் நம்மை வெல்ல முடியாது.
லட்சுமி சக்தி, ஒரு நபரின் முழுமையானஆன்மீக மற்றும் பொருள் நல்வாழ்வைக் குறிக்கிறது. இது சுறுசுறுப்பில் நிலைத்தன்மையைக் குறிக்கிறது. முன்னேற்றத்தின் உச்சத்தில் முடிகிறது.
சரஸ்வதி பாகுபாட்டின் சக்தியைக் குறிக்கிறது, இதைப் பயன்படுத்தி நாம் வாழ்க்கையில் நேர்மறையை எடுத்துக்கொண்டு எதிர்மறையை விட்டுவிட வேண்டும். துர்க்கை எதிர்மறையை அழிக்கிறாள் , லட்சுமி செழிப்பை பொழிகிறாள், சரஸ்வதி ஞானத்தை அருளுகிறாள்.

https://www.artofliving.org/honoring-durga-lakshmi-saraswati