പാരമ്പര്യമനുസരിച്ച്, സാമ്രാജ്യത്തിൻ്റെ ആദ്യ രണ്ട് ഭരണാധികാരികളായ ഹക്ക (ഹരിഹര), ബുക്ക (ബുക്കരായ) എന്നിവർ വിദ്യാരണ്യനിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ടവരാണ്. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവർ വിജയനഗരം സ്ഥാപിച്ചു. വിദ്യാരണ്യനായിരുന്നു ശൃംഗേരി മഠാധിപതി.
ഹക്കയും ബുക്കയും വേട്ടയാടുന്നതിനിടയിൽ ഒരു മുയൽ വേട്ടനായ്ക്കളുടെ കൂട്ടവുമായി പോരടിക്കുന്നത് കണ്ടതായി ഒരു ഐതിഹ്യമുണ്ട്. സഹോദരന്മാർ ഇക്കാര്യം അവരുടെ ഗുരുവായ വിദ്യാരണ്യനെ അറിയിച്ചു, അദ്ദേഹം ആ സ്ഥലത്ത് വിജയനഗരം (വിജയനഗരം) സ്ഥാപിക്കാൻ ഉപദേശിച്ചു.
അവയുടെ ഉത്ഭവത്തെക്കുറിച്ച് വേറേയും സിദ്ധാന്തങ്ങൾ ധാരാളമുണ്ട്. ഹൊയ്‌സാലരുടെ സാമന്തന്മാരായിരുന്ന അവർ കന്നഡ വംശജരായിരുന്നുവെന്നാണ് ആദ്യം പറയുന്നത്. അവർ വിജയനഗരം സ്ഥാപിക്കുകയും ഹൊയ്സാലരുടെ പതനത്തിനുശേഷം അധികാരം അവർക്ക് കൈമാറുകയും ചെയ്തു. മറ്റുള്ളവർ പറയുന്നത് അവർ തെലുങ്കരായിരുന്നുവെന്നും കാകതീയ ട്രഷറിയുടെ ചുമതലയുണ്ടായിരുന്നെന്നും ആണ്. കാകതീയരുടെ പരാജയത്തെത്തുടർന്ന് അവർ ഒളിച്ചോടി.
അവരെ പിടികൂടി മതപരിവർത്തനം നടത്തി ഡൽഹിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി വീണ്ടും മതംമാറി സാമ്രാജ്യം സ്ഥാപിക്കാൻ രക്ഷപ്പെട്ടുവെന്ന കഥ ഒരു മിഥ്യയായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു.
ഈ വിക്കിമീഡിയ ചിത്രം, ഹക്ക ബുക്ക സഹോദരൻമാർ വിദ്യാരണ്യനെ കണ്ടുമുട്ടിയതായി കാണിക്കുന്ന ഒരു അജ്ഞാത വർണ്ണചിത്രം ആണ്.
ഉറവിടം: https://pragyata.com/harihara-bukka-and-the-birth-of-vijayanagara/

ഹംപിയിൽ തുംഗഭദ്രാനദിയുടെ തീരത്ത്, വിജയ വിത്തല ക്ഷേത്രത്തിന് അരികിലായി, ശ്രീ പുരന്ദരദാസിന് സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു മണ്ഡപം ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നു. ഒരു ഹരിദാസനായ അദ്ദേഹം സംഗീത പിതാമഹൻ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുദ്രയിൽ ‘വിത്തല’ എന്നും പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഹരിദാസ രചനകൾ ഭക്തി പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ഒരു വ്യത്യസ്ത വിഭാഗവും സംഗീതത്തിൽ അതിരടയാളങ്ങളുമാണ്.
ഇംഗോ മെൻലിംഗിൻ്റെ വിക്കിമീഡിയ ചിത്രം ഹംപിയിലെ ശ്രീ പുരന്ദര ദാസ മണ്ഡപത്തിൻ്റെതാണ്.

വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിലെ ആദ്യത്തെ രണ്ട് രാജാക്കന്മാരുടെ കാലത്ത് ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു മഹാനായ സംസ്കൃത പണ്ഡിതനായിരുന്നു സായനാചാര്യൻ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനങ്ങളും കൃതികളുമാണ് ഇന്നുവരെയുള്ള നിരവധി വേദ വിവർത്തനങ്ങൾക്ക് അടിസ്ഥാനം. ഭാരതീയനായാലും പാശ്ചാത്യനായാലും, എല്ലാ ആധുനിക വേദപണ്ഡിതരും തന്റെ കൃതികളെ നിർബന്ധമായും പരാമർശിക്കേണ്ടതുണ്ട്. സയനന് മുമ്പ് നിരവധി വേദ വ്യാഖ്യാതാക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ എല്ലാ കൃതികളും നഷ്ടപ്പെട്ടു.നമുക്ക് അവരേ കുറിച്ച് നാമമാത്രമായേ അറിയൂ. .
നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ ഈ വ്യാഖ്യാനങ്ങളെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ സംരക്ഷിക്കുകയും അവയിൽ കെട്ടിപ്പടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ആധുനിക പാശ്ചാത്യ പണ്ഡിതന്മാർ വേദങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനത്തിൽ നിന്ന് വ്യതിചലിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, പരമ്പരാഗത പണ്ഡിതർക്കിടയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതി ഇപ്പോഴും ഒരു അടിസ്ഥാന വേദ വ്യാഖ്യാനമായി തുടരുന്നു. ശ്രീ അരബിന്ദോ പോലുള്ള ചിലർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളിൽ ആത്മീയതയെക്കാൾ ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം നൽകിയതിന് അദ്ദേഹത്തെ വിമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഈ ചിത്രം മാക്സ് മുള്ളറുടെ വേദങ്ങളുടെ വിവർത്തനത്തിന്റേതാണ്, ഒരു യൂറോപ്യൻ നിർമ്മിച്ച ആദ്യത്തേത്. പുസ്തകത്തിൽ സായനയുടെ വ്യാഖ്യാനത്തിന്റെ വിവർത്തനവും ഉണ്ടെന്ന് തലക്കെട്ടിൽ പരാമർശിക്കുന്നു.
ഉറവിടം: Dharmawiki.org, goldenreed.wordpress.com

കവയത്രി ഗംഗാദേവിയാൽ സംസ്കൃതത്തിൽ രചിക്കപ്പെട്ട ഒരു മഹാകാവ്യമാണ് വിരകം പന്നരായ ചരിതം. ചക്രവർത്തി ബുക്കയുടെ മകൻ കുമാര കമ്പന്നയുടെ ഭാര്യയായ അവർ ഈ കൃതിയിൽ തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് കാലാനുസൃതമായി വിവരിക്കുകയും,1370 CE യിൽ മദിരാശി സുൽത്താനേറ്റിൽ നിന്നുമുള്ള മധുരനഗരത്തിന്റെ വിമോചനത്തെ പറ്റി പ്രതിപാദിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
മധുര മീനാക്ഷി ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ചരിത്രം തിരഞ്ഞാൽ അത് നാലാം നൂറ്റാണ്ട് വരെ പിന്തുടരാൻ പറ്റുന്നതാണ് തുടർച്ചയായി വന്നുകൊണ്ടിരുന്ന ഭരണകർത്താക്കൾ ആ ക്ഷേത്രത്തിന് പല പരിഷ്കാരങ്ങളും വരുത്തിക്കൊണ്ടേയിരിന്നു.
ക്ഷേത്രത്തിനകത്തുള്ള പ്രൗഢമായ ആയിരംകൽ മണ്ഡപം 985 തൂണുകളാൽ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതും, ദൈവീക രൂപങ്ങളുടെയും സ്ത്രീ സംഗീതജ്ഞരുടെയും സേവകരുടെയും മറ്റും രൂപങ്ങൾ കൊത്തി വെച്ചിട്ടുള്ളതും ആകുന്നു.
ആൻഡ്രി ക്രൊ ബോസ്റ്റവിന്റെ വെബ് സൈറ്റായ ബ്രിട്ടാണിക്ക.com ൽ ആയിരം കൽമണ്ഡപത്തിന്റ ചിത്രം കാണാവുന്നതാണ്.
ഉറവിടം: https://www.britannica.com/topic/Meenaskshi-Amman-Temple

വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തനായ രാജാവായ കൃഷ്ണദേവരായർ കലകളുടെയും സാഹിത്യത്തിന്റെയും ഒരു വലിയ രക്ഷാധികാരിയായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഒരു ബഹുഭാഷാ പണ്ഡിതനുമായിരുന്നു, കന്നഡ, സംസ്കൃതം, തെലുങ്ക്, തമിഴ് എന്നീ ഭാഷകളിൽ പ്രാവീണ്യമുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇതിഹാസകാവ്യമായ അമുക്തമാല്യദ (‘മുത്തുകളുടെ മാല’), ആണ്ടാളിന്റെയും മഹാവിഷ്ണുവിന്റെയും വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചാണ്.
ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ മഹാനായ ഭക്തി സന്യാസിമാരായ പന്ത്രണ്ട് ആൾവാർമാരിൽ ഒരാളും ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രമുഖ സ്ത്രീ ഭക്തരിൽ ഒരാളുമായിരുന്നു ആണ്ടാൾ.
ചിസ്വിച്ച് ലേലത്തിൽ നിന്നുള്ള ചിത്രം 18-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ ഇംഗ്ലീഷ് വാട്ടർമാർക്ക് പേപ്പറിൽ എഴുതിയ പുസ്തകത്തിന്റെ തെലുങ്ക് കൈയെഴുത്തുപ്രതിയുടേതാണ്..

കർണാട സാമ്രാജ്യം എന്നും വിളിക്കപ്പെടുന്ന വിജയനഗരത്തിന്റെ ചിഹ്നത്തിൽ വരാഹം സൂര്യൻ, ചന്ദ്രൻ, ഒരു കഠാര എന്നിവ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഏകദേശം നൂറ് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് നിലനിന്നിരുന്ന കർണാട സാമ്രാജ്യം എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ചാലൂക്യ സാമ്രാജ്യത്തിനും വരാഹ ചിഹ്നമുണ്ടായിരുന്നു.
മഹാവിഷ്ണുവിന്റെ ദശാവതാരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കിടന്നിരുന്നത് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ചിഹ്നം മാത്രമായിരുന്നില്ല. ബാലിയും സുഗ്രീവനും ഭരിച്ച കിഷ്കിന്ധ രാജ്യവും, ഹനുമാന്റെ ജന്മസ്ഥലവും ആധുനിക ഹംപിയാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.
1936-ൽ എഎസ്ഐ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അറുനൂറാം വാർഷിക സ്മരണയിൽ പി. എൻ. ബെംഗേരി എഴുതിയ വാല്യം, ഈ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ചിഹ്നത്തിന്റെ കൊത്തുപണി കാണിക്കുന്നു.

വിജയനഗരസാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ആസ്ഥാന ദേവതയാണ് വിരുപാക്ഷന്‍.
സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ എല്ലാ മുദ്രണങ്ങളിലും, രാജകീയ ഉത്തരവുകളിലും വിരുപാക്ഷന്റെ ചിഹ്നം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇതു കൂടാതെ ഹംപിയിൽ ഇന്ന് അവശേഷിച്ചിരിക്കുന്ന ഏക ക്ഷേത്രവും വിരൂപാക്ഷന്റെ ക്ഷേത്രം ആകുന്നു.
ഈ ചിത്രം എപ്പിഗ്രാഫിയ ഇൻഡിക്ക വാല്യം 17, 114th പേജിൽ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു രാജകീയ വിളംബരത്തിൽ നിന്ന് എടുത്തതാണ്.

ഹംപിയുടെ ഹൃദയഭാഗത്ത്, തുംഗഭദ്ര നദിയുടെ തീരത്തിനടുത്താണ് വലിയ വിത്തല ക്ഷേത്രം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. ശ്രീ വിജയ് വിത്തല ക്ഷേത്രം എന്നും ഇത് അറിയപ്പെടുന്നു. വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ വാസ്തുവിദ്യാ വൈഭവത്തിന് ഇത് ഒരു മഹത്തായ തെളിവാണ്. ഇത് യുനെസ്കോയുടെ ലോക പൈതൃക സ്ഥലമായി നിയുക്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു. പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിൽ കൃഷ്ണദേവരായ രണ്ടാമൻ രാജാവിന്റെ കാലത്താണ് ഇത് നിർമ്മിച്ചത്.

ക്ഷേത്രം വാസ്തുവിദ്യാ പരിണാമത്തിന് വിധേയമായിട്ടുണ്ട്, തുടർച്ചയായ ഓരോ രാജാക്കന്മാരും ഈ ആകർഷകമായ ലാൻഡ്‌മാർക്കിന് അവരുടെ അതുല്യമായ സ്പർശം നൽകുന്നു. ഭഗവാൻ വിഷ്ണുവിന്റെ അവതാരമായ വിത്തല ഭഗവാന് സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ ക്ഷേത്രം. മനോഹരമായ ശിലാ രഥം, സംഗീത സ്തംഭങ്ങൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള അസാധാരണമായ ശിലാ ഘടനകൾക്ക് ഇത് പ്രശസ്തമാണ്.

50 രൂപ നോട്ടിൽ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ശിലാ രഥമാണ് വിക്കിമീഡിയ ചിത്രം.
ഉറവിടം: https://www.incredibleindia.gov.in/en/karnataka/hampi/vitthala-temple-complex

വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിലെ ഏറ്റവും വലുതും പ്രധാനപ്പെട്ടതുമായ ഉത്സവങ്ങളിലൊന്നായിരുന്നു ദസറ (മഹാനവമിയായി ആഘോഷിക്കുന്നത്). അലങ്കരിച്ച യോദ്ധാക്കളായ ആനകൾ, കുതിരപ്പട, കാലാൾപ്പട, അന്യ പ്രദർശനങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരു മഹത്തായ ഘോഷയാത്ര ഇതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. നിക്കോളോ ഡി കോണ്ടി, അബ്ദുൽ റസാഖ്, ഫെർണാവോ നുനിസ്, ഡൊമിംഗോ പെയ്സ് തുടങ്ങിയ സഞ്ചാരികളും വ്യാപാരികളും ഉത്സവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദാംശങ്ങൾ നമുക്ക് നൽകിയിട്ടുണ്ട്.
പോർച്ചുഗലിൽ നിന്നുള്ള പെയ്‌സ് ഈ ഉത്സവത്തിൽ വളരെ ആകൃഷ്ടനായി, “ഞാൻ കണ്ടത് പ്രകടിപ്പിക്കാൻ എനിക്ക് വാക്കുകളില്ല. എന്റെ തല ഒരു വശത്ത് നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞിരുന്നു, പലപ്പോഴും, ഞാൻ ഭ്രമിച്ചുപോയി. കുതിരപ്പുറത്ത് നിന്ന് ഞാൻ പിന്നിലേക്ക് വീഴാൻ തുടങ്ങി.”
വിജയദശമി ദിനത്തിൽ നടന്ന രാജകീയ ചിഹ്നങ്ങളും ചിഹ്നവും വഹിച്ചുകൊണ്ടുള്ള സൈന്യത്തിന്റെ മഹത്തായ ഘോഷയാത്രയെ കുറിച്ചാണ് അദ്ദേഹം പരാമർശിക്കുന്നത്. രാജവംശത്തിന്റെ ശക്തിയും ശൗര്യവും പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു അവസരം കൂടിയായിരുന്നു ഇത്തരം ഘോഷയാത്രകൾ.
കല്യാണ്‍ കുമാറിന്റെ വിക്കിമീഡിയ ചിത്രം, മൈസൂര്‍ ദസറ സമയത്ത് ആനകളുടെ ഘോഷയാത്ര കാണുന്ന ജനക്കൂട്ടത്തെ കാണിക്കുന്നു.
ഉറവിടം: https://www.deccanherald.com/india/karnataka/the-history-of-dasara-2712545

വിജയനഗര ചക്രവർത്തിയായ അച്യുതദേവരായർ തന്റെ സാമന്ത ഗവർണർമാരിൽ ഒരാളായ കെമ്പെഗൗഡയ്ക്ക് ഒരു കോട്ടയും നഗരവും സ്ഥാപിക്കുന്നതിനായി പന്ത്രണ്ട് ഗ്രാമങ്ങൾ അനുവദിച്ചു. 65 പീഠങ്ങൾ, 50 തടാകങ്ങൾ, നിരവധി കോട്ടകൾ, നിരവധി ക്ഷേത്രങ്ങൾ എന്നിവ നിർമ്മിച്ചുകൊണ്ട് ഗവർണർ ഈ ഗ്രാമങ്ങളെ ഒരു സമ്പന്നമായ നഗരമാക്കി വികസിപ്പിച്ചു. ഇന്ന്, ഏകദേശം 400 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, ഇത് ഇന്ത്യയുടെ സിലിക്കൺ സിറ്റി – ബെംഗളൂരു എന്നറിയപ്പെടുന്നു.
C1MM എന്ന മെമ്പർ നൽകിയ വിക്കിമീഡിയ ചിത്രം ബെംഗളൂരുവിലെ കെംപഗൗഡ അന്താരാഷ്ട്ര വിമാനത്താവളത്തിനടുത്തുള്ള 108 അടി ഉയരമുള്ള കെംപഗൗഡയുടെ പ്രതിമയായ സ്റ്റാച്യു ഓഫ് പ്രോഗ്രസിന്റെതാണ്.

വിജയനഗര ചക്രവർത്തിയായിരുന്ന പെഡ്ഢ വെങ്കി റായ, 1639ൽ അന്നത്തെ കൊറാമണ്ഡലം തീരപ്രദേശത്തുള്ള ചെറിയ ഒരു പ്രദേശം ഈസ്റ്റിന്ത്യാ കമ്പനിയ്ക്ക് ദാനമായി നൽകി.1645 ൽ, വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അവസാന ചക്രവർത്തിയായ ശ്രീരംഗം റായയുടെ പക്കൽ നിന്നും കൂടുതൽ ആനുകൂല്യങ്ങളോടെ കുറേക്കൂടെ ഭൂപ്രദേശങ്ങൾ കമ്പനി വാങ്ങിയെടുത്തു. പ്രാദേശിക നേതാക്കന്മാരിലൊരാളായിരുന്ന ഡമർളാ വെങ്കടപ്പ നായകിന്റെ അധികാരപരിധിയിൽ വരുന്നതായിരുന്നു ഈ സ്ഥലങ്ങൾ. ഒരുവർഷത്തിനകം 1640ൽ കമ്പനി, ഫോർട്ട് സെയിന്റ് ജോർജ്ജിന് അടിത്തറ ഒരുക്കി. കമ്പനിയന്ന് കൂടിയേറിപാർത്ത ആ പ്രദേശം, ഇപ്പോൾ ചെന്നൈ എന്നറിയപ്പെടുന്ന മദ്രാസ് എന്ന ദിനം തോറും അഭിവൃദ്ധിപ്പെടുന്ന നഗരമായി വളർന്നു. ആഗോളതലത്തിൽ നടന്നിരുന്ന ബ്രിട്ടീഷ് – ഫ്രെഞ്ച് യുദ്ധങ്ങൾക്കിടയിൽ 1746ൽ, ചെറിയ ഒരു കാലത്തേക്ക് മദ്രാസ് ഫ്രഞ്ച് അധീനതയിലായിരുന്നു എങ്കിലും 1748ൽ കമ്പനിയുടെ കരങ്ങളിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി. കോളനിവാദികളുടെ യുദ്ധങ്ങളിൽ അവസാന വിജയം ബ്രിട്ടീഷുകാരുടേതായതിനാൽ ഫ്രെഞ്ചുകാർക്ക് പോണ്ടിച്ചേരി തുടങ്ങിയ ചെറുപ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് ഒതുങ്ങേണ്ടി വന്നു.

1754ൽ, Jan Van Ryne വരച്ച ഫോർട്ട് സെയിന്റ് ജോർജ്ജിന്റെ വിക്കിമീഡിയ ചിത്രമാണിത്.

1565 ലെ തളികോട്ട യുദ്ധത്തിൽ ദയനീയമായി പരാജയപ്പെടുത്തിയ ശേഷം എതിരാളികളായ സുൽത്താന്മാരുടെ സഖ്യ സേനാംഗങ്ങൾ വിജയനഗരത്തെ വ്യവസ്ഥാപിതമായ രീതിയിൽ കൊള്ളയടിക്കുകയും, നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇതിന് ശേഷമാണ്, ഇനിയൊരിക്കലും തിരികെ വരാനാവാത്ത രീതിയിൽ വിജയനഗര സാമ്രാജ്യം തകർന്നുതരിപ്പണമായത്.
വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ശക്തിദുർഗ്ഗമായിരുന്ന രാമരാജ്യൻ മുൻപ് ഈ സുൽത്താന്മാരെ പലപ്പോഴായി പരാജയപ്പെടുത്തുകയും, അവഹേളിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നെങ്കിലും, അവരുടെ സഖ്യസേനയുടെ കരുത്തിന് മുൻപിൽ തലകുനിക്കേണ്ടി വന്നു. എന്നിരുന്നാലും, തളികോട്ട-യുദ്ധത്തിൽ പലപ്രാവശ്യം വിജയനഗര സേനകൾ തങ്ങളുടെ കരുത്ത് പുറത്തെടുക്കുകയും, സഖ്യസേനകളെ വിറപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
രാമരാജ്യന് പല ചാവേർ സൈന്യ – സംഘങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും- ബിജ്ലി ഖാൻ, നൂർ ഖാൻ, ഗിലാനി സഹോദരർ- എന്നിവർ യുദ്ധത്തിനിടയിൽ ശത്രു പക്ഷത്തേയ്ക്ക് കാലുമാറിയത് വലിയ ആഘാതത്തിനിടയാക്കുകയും, വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ സർവ്വനാശത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്തു.